ผ้าแพร...
เช้าวันต่อมา...
วันนี้ฉันตื่นมาแต่เพราะต้องรีบออกไปซื้อมาคุมมากินถึงจะแพ้ยังไงฉันก็ต้องกินเพราะไม่อย่างนั้น...ฉันอาจจะท้องก็ได้แม้ว่าเขาจะปล่อยแค่ครั้งเดียว แต่พอมาถึงร้านขายยาฉันก็ไม่กล้าเดินเข้าไปฉันยอมรับว่าฉันอายแต่ถ้าฉันไม่ซื้อมันก็อาจจะเป็นปัญหาตามมาทีหลังยิ่งพอคิดถึงคำพูดของเขาเมื่อคืนที่บอกว่าถ้าฉันท้องเขาจะไม่รับผิดชอบฉันก็ต้องข่มความอายแล้วก็เดินเข้าไปในร้าน
"ต้องการยาอะไรคะ" พี่เภสัชถามฉันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"เอ่อ คือ เอ่อคือ"
"คะ??"
"ยาคุม...ฉุกเฉินค่ะ" ฉันข่มความอายกำมือตัวเองแน่นกลั้นใจพูดออกไปถึงยาที่ต้องการซื้อ
"ยาคุมฉุกเฉิน ขอโทษนะคะไม่ทราบว่าเคยทานมันมาก่อนมั้ยคะ
"เอ่อ ค่ะเคยทานเมื่อสองอาทิตย์ก่อนค่ะ" แม้จะไม่อยากพูดแต่ก็ต้องพูด
"ที่ถามเพราะว่ายาคุมฉุกเฉินเป็นยาอันตรายทานบ่อยๆอาจจะเพิ่มโอกาสการเป็นมะเร็งปากมดลูกมะเร็งเต้านม ถ้าเป็นไปได้หมอแนะในให้ใช้เป็น
