เช้าวันต่อมา....
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"แพรตื่นหรือยังลูก" เสียงคุณป้าเรียกฉันอยู่หน้าห้องฉันมองไปที่นาฬิกาหัวเตียงตอนนี้มันเกือบแปดโมงฉันตื่นสายเหรอ??ฉันพยายามฝืนตัวเองลุกขึ้นอย่างยากลำบากเพราะรู้สึกปวดหัว เมื่อคืนหลังจากทะเลาะกันคินฉันก็ร้องไห้ด้วยความอัดอั้นตันใจร้องไห้จนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้
แกร๊กกก
"แพรไม่สบายหรือเปล่าหน้าซีดมากเลยลูกตาก็บวม ไหนป้าดูหน่อยว่าตัวร้อนมั้ย" คุณป้าเอามือมาแตะหน้าผากฉัน
"ตัวอุ่นๆนะลูกงั้นวันนี้หนูพักผ่อนอยู่บ้านนะลูกไม่ต้องไปบริษัทกับป้า วันนี้ป้าให้หยุดหนึ่งวัน"
"แพรไปไหวค่ะ"
"เสียงก็ดูเหมือนจะเหนื่อยๆด้วยนะลูกป้าว่าวันนี้หนูหยุดเถอะถ้าหายแล้วค่อยไปทำก็ได้ป้าไม่หักเงินเดือนหรอกนะไม่ต้องกลัว^^" ท่านพูดเล่นกับฉัน
"แต่แพรเกรงใจค่ะช่วงนี้ที่บริษัทก็ยุ่ง"
"คนในบริษัทมีพนักงานเป็นร้อยๆคนแพรไม่ต้องกังวลไปหรอกจ้ะ ทาานยาแล้วก็นอนซะแล้วตอนกลางวันป้าจะโทรมาหานะ
