อคิน...
หลังจากวันนั้นผมก็พาผ้าแพรกับน้องอลันมาอยู่ที่บ้าน ผมรู้สึกได้ถึงความสุขที่เฝ้ารอมานาน การที่ได้มีผ้าแพรกับลูกอยู่ในชีวิตประจำวันของผมมันเป็นอะไรที่ผมเฝ้ารอมานานและวันนี้มันก็เกิดขึ้นแล้ว มันทำให้ผมมีแรงที่จะทำอะไรต่อมิอะไรทำเพื่อให้พวกเค้าทั้งสองคนมีความสุขผ้าแพรไม่ต้องลำบากเหมือนที่ผ่านมาอีกแล้วผมให้เธอเป็นแม่บ้านอย่างเดียวไม่ต้องทำอะไรหน้าที่ของเธอมีแค่ดูแลน้องอลันส่วนผมไม่ต้องดูแลก็ได้เพราะผมอยากดูแลเธอมากกว่าแต่เธอก็เป็นภรรยาที่ดีและเป็นแม่ที่ดีมากๆ หลายต่อหลายครั้งที่ผมแอบมองผ้าแพรเวลาที่เห็นเธอยิ้มเวลาที่เห็นเธอหัวเราะเวลาที่เห็นเธอมีความสุขมันทำให้ผมอยากย้อนเวลากลับไปได้ผมอยากทำให้เธอมีความเร็วกว่านี้ แต่ก็นั่นแล่ะอดีตเป็นสิ่งที่เรากลับไปแก้ไขไม่ได้แต่เราสามารถทำวันนี้และวันต่อๆไปให้ดีได้และผมก็สัญญาว่าจะทำให้เธอมีความสุขทุกวันจะไม่ทำให้เธอร้องไห้เสียน้ำตาอีกแล้ว
"ปะป๊าค๊
