อคิน...
"ที่กูยอมบอกมึงเรื่องที่อยู่ของแพรเพราะกูสงสารแพรไม่ได้สงสารหรือเห็นใจคนเหี้ยๆอย่างมึงจำเอาไว้" นั่นคือคำพูดสุดท้ายของไอ้พีทหลังจากที่มันยื่นที่อยู่ของผ้าแพรให้กับผมหลังจากที่ผมยอมบากหน้าไปหามันไกลถึงสวีนเดนเพื่อให้มันยอมบอกที่อยู่ของผ้าแพร เพราะตอนที่ผมขอให้ลินถามมันว่ารู้ที่อยู่ของผ้าแพรไหมมันบอกมันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผ้าแพรหนีออกไปจากบ้านมันเพิ่งรู้ตอนที่ลินถาม ที่ผ่านมามันคิดว่าผ้าแพรยังอยู่ที่บ้านผมเพราะผ้าแพรบอกกับมันว่าตอนนี้เธอสบายดีซ้ำยังโกหกไอ้พีทกับไอ้วิชว่าผมดูแลเธอกับลูกในท้องดีมากทั้งที่จริงๆแล้วมันตรงกันข้ามทั้งสิ้นแต่ผมกลับสนับสนุนให้เธอไปทำแท้งอีก พอผมมาถึงสวีเดนผมก็เจอหมัดหนักๆของไอ้พีทซัดเข้าที่หน้าอย่างแรงไปหลายหมัดโดยมีไอ้วิชยืนมองด้วยสีหน้าพอใจ ถามว่าผมสู้กลับไหมผมไม่สู้หรอกผมกลัวว่ามันจะไม่ยอมบอกที่อยู่ของผ้าแพร พอมันได้ระบายอารมณ์ความโกรธเข้าที่หน้าผมเสร็จเรียบ
