หญิงสาวนั่งพิมพ์เอกสารให้เขา มือเรียวปิดปากที่หาว เธอจึงเปิดลิ้นชักออกเอาลูกอมที่เธอใส่ไว้เอามาอมขณะที่เขาเข้าห้องน้ำ แล้วนั่งพิมพ์งานต่อ
“หิวยัง...ผมเห็นเมื่อเช้าคุณกินน้อยมาก” นครินทร์ถามขึ้นขณะเดินออกมาจกห้องน้ำ
“ฉันยังพิมพ์ไม่เสร็จ...เหลืออีกแผ่นเดียว” หญิงสาวมองแมคบุ๊กพิมพ์ต่อ
“ไม่เป็นอะไรเดี๋ยวค่อยมาต่อ” เขาจับมือเธอ
“เดี๋ยวฉันเซฟก่อน” หญิงสาวกดเซฟแล้วลุกขึ้น
เขาจึงเดินตามเธอไป มือหนาจับมือเรียวเดินไปยังห้องข้างๆ เขาจึงเปิดประตูเข้าไป ห้องสีขาวมองเห็นวิวแม่น้ำ ผู้ชายวัยกลางคน ใส่ชุดเชฟกำลังแล่ปลาแซลมอนใส่จานใบใหญ่เป็นซาซิมิ จานอื่นเป็นอาหารญี่ปุ่นที่จัดเตรียมไว้ ประมาณห้าจานอย่างสวยงามวางบนโต๊ะ แล้วเชฟก้มโค้งให้กับนครินทร์และรัมภา เชฟจึงเดินออกไปพร้อมกับสิงห์
“ที่จริงแล้วข้าวราดแกงก็ได้...ทำไมต้องสิ้นเปลืองด้วย” รัมภามองใบหน้าของนครินทร์
“นี่...ผมแค่อยากกิน...” เขายิ้มเล็กน้อย
