แถมยังคุยกับลุงคนขับเรืออย่างเพลิดเพลิน ทำให้ไม่ทันได้สังเกตรอบกาย ชายหนุ่มแทบสติหลุดเมื่อหันไปเห็นลุงคนขับเรือ ออกเรือไปไกลแล้ว
“อย่าเพิ่งไป อย่าทิ้งผมไว้ที่นี่ ลุง!!!”
ภครัฐไม่สนใจกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองอีกต่อไป เขากระโจนลงน้ำอย่างบ้าคลั่ง เรียกลุงคนขับเรือซ้ำไปซ้ำมา แต่เรือโดยสารที่พาเขามาทิ้งเอาไว้ กลับแล่นเรือออกไปกลางทะเลอย่างไม่สนใจ หรือหันหัวเรือกลับมาอีกเลย
“โธ่เว้ย บัดซบเอ๊ย!”
ภครัฐใช้กำปั้นกระแทกลงกับน้ำทะเลและตีน้ำเมื่อระบายความโมโหของตัวเองที่โดนทิ้ง ร่างสูงเพรียวสมาร์ตเดินขึ้นมาหอบหายใจอยู่บนชายหาด ก่อนจะกวาดตามองไปโดยรอบเพื่อหาทางเอาตัวรอด
“ลองสำรวจดูก่อน อย่าบอกว่าต้องมาติดเกาะแบบนี้นะ อยากจะบ้าตาย” ภครัฐยังสบถอย่างหัวเสียอีกหลายประโยคก่อนจะเดินสำรวจเกาะไปเรื่อยๆ แว่วหูได้ยินเสียงเหมือนมีคนอยู่แถวนั้น เขาจึงรีบเดินเข้าไปอย่างเร่งด่วน อย่างน้อยก็มีคนอยู่แถวนี้ ไม่ใช่
