กลับมาแล้วเพื่อจะบอกให้เขาพาแม่เขากลับกรุงเทพฯ ก็กลายเป็นขาแข็งก้าวไม่ออก
มุกอันดาจึงยังไม่ได้ยินประโยคทั้งหมดอยู่ดี หญิงสาววิ่งร้องไห้ออกมาจากบ้านอีกครั้ง คราวนี้ไม่คิดจะกลับไปเหยียบที่นั่นอีก ไม่อยากเห็นหน้าคนโกหกหลอกลวง
“คุณหนูมุกคะ คุณหนูเป็นอะไร” กุนหยีรีบเรียกนายสาวเอาไว้เมื่อเห็นอีกฝ่ายวิ่งร้องไห้ออกมา แต่มุกอันดาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เธอวิ่งสุดฝีเท้าเพื่อให้ผ่านพ้นไปจากที่นี่ ไม่อยากจะหายใจร่วมโลกกับคนโกหกหลอกลวงด้วยซ้ำ
ผู้ชายมันก็เห็นแก่ตัวเหมือนกันหมด ตอนที่คบกับนันทวัฒน์ เธอก็ถูกหลอกมาพอแล้ว มาเจอภครัฐ เขายิ่งกว่านันทวัฒน์เพราะหลอกให้รักจนหมดใจ ช่วงชิงความสาวของเธอไป แต่กลับมีแต่ความหลอกลวงแทบทั้งสิ้น
มุกอันดาวิ่ง วิ่ง และวิ่งจนเหนื่อยหอบ ก่อนจะหยุดกึกลงแล้วหันมองรอบกาย เธอวิ่งมาไกลขนาดนี้เลยเหรอ
ร่างบางค่อยๆ เดินไปหยุดที่ชายป่ากว้าง เกาะอันดาเป็นเกาะที่มีเนื้อที่มากมาย เธอก
