ตอนที่ 33
คนข้างกาย
ราเชนท์ โชติวัฒน์ ไม่เพียงแต่เป็นคนดุดันในการทำงานเท่านั้น แต่เมื่อ มะลิ ได้มาสัมผัสตัวตนของเขาจึงได้รู้ว่าเขาทั้งอึดและทน แถมกินจุจนเธอร้าวระบมไปทั้งตัว จนแทบจะหมดแรง เขาก็ยังกกกอดเธอไว้ไม่ยอมปล่อย และไม่ยอมให้เธอกลับห้องอย่างที่บอกไว้ในตอนแรก
“จะไปไหน?”
เสียงทุ้มเข้มถามเมื่อหญิงสาวขยับตัวออกห่างจากเขา
“ไปห้องน้ำค่ะ เช้าแล้วมะลิต้องกลับห้องเตรียมตัวทำงาน”
“ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ เธอไม่ต้องผ่าการจราจรมาทำงานเหมือนพนักงานคนอื่นซะหน่อย”
มือหนาดึงร่างบางให้เข้าแนบชิดดังเดิม แม้มะลิจะพยายามดันตัวออกห่าง ด้วยเริ่มรู้สึกเขินอายเพราะร่างกายเธอกับเขาเปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคืน
“คุณราเชนท์เช้าแล้วนะ”
เธอกระซิบบอก เมื่อเห็นว่าคนตัวใหญ่ยังคงตะแคงหน้านอนและหลับตาพริ้มลงตามเดิม คล้ายไม่ใส่ใจว่าตอนนี้จะแปดโมงกว่าแล้ว
“อืม”
“...”
“ฉันขอนอนกอดเธออีกหน่อย”
เสียงเขาออดอ้อนเห
