My bad boy สุดร้ายที่รัก

บทนำ “ไอ้ชาร์..มึงรู้หรือเปล่าว่าอาจารย์พิมพ์กำลังจะแต่งงาน” จิรกรเอ่ยถามเพื่อนหน้านิ่ง ขณะนั่งอยู่ใต้อาคารเรียนคณะบริหาร ในมหาวิทยาลัยคริสตัล “อืม” คนถูกถามพยักหน้ารับทราบ แล้วไม่พูดอะไรต่อ ทำให้ธันวาที่กำลังคุยแชตกับสาวต้องเงยหน้ามองก่อนพูดขึ้น “มึงก็เย็นชาสมชื่อ” “ในฐานะคนเคยคุ้น ก็อาลัยอาวรณ์อาจารย์หน่อยเถอะ” จิรกรยุยงให้เพื่อนมีอารมณ์ร่วม “ทำไมต้องทำ” ใบหน้าหล่อเหลาของชาร์วีปราศจากความรู้สึก จนเพื่อนสนิททั้งสองส่ายหัว อุตส่าห์บิ้วแต่มันก็ยังเฉย แล้วแบบนี้จะมีเรื่องสนุกทำได้ยังไง “แสดงว่ามึงมีเป้าหมายใหม่แล้ว” ธันวาวางสมาร์ตโฟนในมือเอ่ยถามเสียงจริงจัง “กูก็คิดแบบนั้น” จิรกรหรี่ตาจับผิด เพราะคราวนี้ชาร์วีมาแปลก “หรือมึงกำลังจะงาบพี่สาวข้างบ้าน” “........” ไม่มีคำตอบมีเพียงเสียงหึในลำคอแล้วนิ่ง ตามฉายา ‘เจ้าชายน้ำแข็ง’ “เงียบ..ก็แสดงว่าจริง” ธันวาลูบคางยิ้มเจ้าเล่ห์ พยักหน้าให้จิรกรอย่างรู้กัน เริ่มหาเรื่องสนุกทำ ช่วงนี้เหงา ๆ เบื่อ ๆ ถ้าได้พนันบางอย่างคงกระชุ่มกระชวย “ไม่ต้องยุ่ง” “ไม่อยากยุ่ง..กูแค่อยากใส่ใจ” จิรกรหัวเราะตามประสาหนุ่มอารมณ์ดี ใบหน้าคมคายสว่างจ้าทันที เรียกว่ารอยยิ้มพิฆาตคงไม่ผิด แก๊งนี้มีสามคน สนิทตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้ปีสาม ด้วยความหล่อเหลาคนละแบบ จึงกลายเป็นหนุ่มฮอตของมหาวิทยาลัย แต่ถึงคบกัน สามหนุ่มก็มีบุคลิกแตกต่างอย่างสิ้นเชิง ชาร์วี คือ หนุ่มเย็นชา หน้านิ่ง ธันวา คือ หนุ่มปากดี ดุดัน จิรกร คือ หนุ่มอารมณ์ดี ยิ้มเก่ง ทว่ามีสิ่งที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก คือ..ติดกีและเอวดี ไม่ต้องถามว่าใครติดหนักกว่าใคร เพราะจากสถิติถือว่าสูสี ส่งชิงแชมป์โลกก็ยังได้ “พี่เขาน่ารัก เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นด้วย ตอนใส่ยูนิฟอร์มของมหาลัยโคตรงานดี ถ้ามึงไม่เอา..กูเอานะ” “ห้ามยุ่งดิ” ชาร์วีตวัดสายตามองธันวา เมื่อถูกอีกฝ่ายขอเป้าหมายแบบตรง ๆ “หวงด้วยเว้ย” “ยังไง..จริงจังหรือแค่อยากฟันเหมือนคนอื่น ๆ” ธันวายังซักไม่เลิก “ก็เหมือนคนอื่น” ชาร์วียักไหล่ไม่แยแส “มึงนี่ชอบเล่นรุ่นใหญ่อยู่เรื่อย” จิรกรเย้าแหย่พลางหัวเราะอย่างอารมณ์ดี หากนับจำนวนสาวรุ่นพี่ที่พวกเขาเข้าไปพัวพัน ชาร์วีน่าจะชนะเลิศ ฟาดมาหมดไม่สนรุ่นไหน จนแอบคิดว่าไอ้ตัวดีมันชอบคนอายุเยอะกว่า ยิ่งตัวเล็ก หน้าเด็ก ก็ยิ่งตรงสเปค ไอ้นี่ชอบกระสันตีปีกเข้าใส่อย่างไว “กูอยากรู้วิธีที่มึงเอาไว้คุยกับสาวรุ่นพี่บ้าง ทำยังไงสาวถึงรักถึงหลง ยอมหมดทุกอย่าง บางคนถึงกับร้องห่มร้องไห้ ขอเป็นแค่เพื่อนนอนก็เอา” ธันวาหนุ่มปากดีและชีวิตก็ดีเหมือนปาก ถามชาร์วีอย่างจริงจัง “วิธีของมันก็แค่ป้อนคำหวานแล้วหลอกฟัน เอาจริงผู้หญิงที่โตกว่าพวกเราคงวันไนท์สแตนด์เป็นเรื่องปกติ น่าจะไม่มีความรักมาเอี่ยว มีแต่ความอยากล้วน ๆ” จิรกรชิงพูดตัดหน้า และนั่นทำให้ชาร์วียิ้มมุมปาก มองจิรกรคล้ายปฏิเสธว่าไม่จริง “อมเหี้ยอะไรอยู่ไอ้ชาร์ จะพูดก็พูดดิวะ” ธันวาใช้ส้นเท้าสะกิดเพื่อนหน้านิ่ง เขาชักเริ่มโมโห “แค่ทำให้พี่สาวหลงรัก..มันจะยากอะไร” ในที่สุดคนหน้านิ่งก็ยอมเปิดปากพูด ซึ่งทำให้เพื่อนสนิททั้งสองหูตั้ง อยากเสือกทันทีทันใด คราวนี้น่าจะไม่ธรรมดา..เผลอ ๆ มีเรื่องสนุกให้ท้าทายกันอีกแน่นอน “ใช้คำว่าพี่สาว?” จิรกรโพล่งออกมาอย่างตื่นเต้น “อย่าบอกนะว่ามึงกำลังจะ..” ธันวาเว้นช่องว่างให้ไอ้ตัวต้นเรื่องขยายความ “ทำให้รักแล้วฟันให้ยับ..มันยากตรงไหนวะ?” ชาร์วีพูดเหมือนเรื่องปกติ เพราะเป็นงานถนัด ตามพี่สาวข้างบ้านมาสองเดือน ควรถึงเวลาต้องรุก ไม่ชอบแต่อยากได้..คงไม่ผิดอะไร “หลอกฟันไม่พอ มึงยังจะหลอกให้รักอีกเหรอ? เหี้ยมากนะ” ธันวาเป็นคนพูด “งั้นพวกเรามาพนันกันไหมล่ะ?” จิรกรคิดอะไรดี ๆ ได้จึงเสนอ “คราวนี้ให้ไอ้ชาร์เป็นพระเอก พล็อตมีอยู่ว่า หลอกให้พี่สาวรัก จากนั้นก็ฟันแล้วทิ้ง” ธันวาโยนบทให้ทันที “กูไม่ติด..แต่ของเดิมพันต้องคุ้ม” ชาร์วีนึกถึงเป้าหมายแล้วเอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม “ได้ปี้พี่สาวยังไม่พออีกเหรอวะ” จิรกรหัวเราะกับความโลภมากของเพื่อนหน้านิ่ง “ไม่พอ!! ถ้ากูทำได้ พวกมึงต้องจัดให้อย่างงาม” จะเป็นไรไหม..ถ้าจะเอาคนที่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก มีอะไรกับผู้หญิงมาหลายแบบ แต่ยังไม่เคยลองกับพี่สาวข้างบ้านสักที มนปรียาไม่ใช่คนสวยมาก ทว่าตัวเล็กน่ารัก เพราะเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นจึงมีใบหน้าจิ้มลิ้ม ดูอ่อนเยาว์ไม่เหมือนคนอายุยี่สิบสี่ ซึ่งเป็นข้อดีข้อเดียวที่ชาร์วีอยากลองกับเธอสักครั้ง สองครั้ง หรือสามครั้ง แล้วแต่จะเป็นไปได้ ความห่างเหินตลอดสี่ปีส่งผลให้เขามองเธอเปลี่ยนไป ไม่ใช่พี่สาวที่ชอบเล่นด้วยกัน ไม่ใช่พี่สาวผู้ใจดี ไม่ใช่พี่สาวที่ปกป้องเมื่อเขาถูกรังแก แต่เป็นพี่สาวที่เขา..โคตรอยากลองเอา!