“คะ คราม อ๊า~” ริมฝีปากเอิบอิ่มหลุดเสียงครวญครางออกมาอย่างสุดจะกลั้นเมื่อลำคอขาวถูกขบเม้มจนทิ้งรอยแดงริ้วเอาไว้ให้เห็น
ฝ่ามือใหญ่กอบกำเนินอวบอิ่ม ขย้ำเบาๆ ก่อนจะวกกลับเข้าไปใต้ร่มผ้า ยิ่งเราอยู่ในสถานที่คับแคบและต่อให้จะมืดมากแค่ไหน แต่ความรู้สึกตื่นเต้นที่กำลังเกิดขึ้นก็ไม่อาจต้านทานได้ด้วยอะไรทั้งนั้น
“ยะ อย่านะ….”
“ไม่มีคนเห็นหรอกเพียง ตรงนี้มีแค่เราเท่านั้น”
“นาย…. มะ ไม่” เสียงห้ามปรามขาดห้วงลงไปดื้อๆ เมื่อมือใหญ่เกี่ยวเสื้อลงต่ำจนเผลอให้เห็นเนินอกอวบอิ่ม สงครามดึงบราลงจนหน้าอกที่ใหญ่เกินขนาดกระเพื่อมออกมาท้าทายสายตา
สองแขนอุ้มร่างเธอให้ขยับขึ้นนั่งบนตักเขาให้ถนัดถนี่กว่าเก่า เธอนั่งอยู่ในระดับที่สูงกว่าเขา เลยกลับกลายเป็นเขาที่เงยหน้าขึ้นมองเธอ
“เธอ… ตื่นเต้นงั้นเหรอ”
“ไม่”
“แต่หน้าเธอแดงมากเลยนะ ตัวสั่นอีกต่างหาก”
“เพราะฉันไม่เคยอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ต่างหากล่ะ” ยิ่งเธ
