“ในที่สุดฉันก็รู้ชื่อจริง ๆ ของเธอ จอม จอมนรี” หลังจากได้อ่านจดหมายที่ลูกสาวเขียนถึงแม่ ยามต้องอยู่ห่างไกลคนละซีกโลก ศิราก็ได้รู้แล้วว่าจอมทัพก็คือจอมนรี ลูกสาวของตองนวลกับเวียงไชย
ในเนื้อความของจดหมายจากหลายฉบับ บอกเล่าเรื่องราวนับตั้งแต่วันเดินทางไปถึงมหานครนิวยอร์ก การใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ ชีวิตในมหาวิทยาลัย รวมถึงหอพักของมหาวิทยาลัย ช่วงเวลาของการทำงานพาร์ตไทม์ บอกเล่าได้อย่างเห็นภาพ
“สวย” ภาพหญิงสาวผมยาวสลวย ถ่ายคู่กับอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ สัญลักษณ์ของนิวยอร์กซิตี แม้ใบหน้าจะประดับด้วยรอยยิ้ม แต่แววตาของเธอกลับหม่นเศร้า จนได้มาเห็นข้อความหลังภาพถ่ายนั้น ‘สักวันเราสองคนแม่ลูกต้องเป็นอิสระ แม่รอจอมนะ’
“ชีวิตจอมกับแม่ต้องเจอกับอะไรมาบ้าง”
“ตองนวลเป็นเมียเก็บครับ เก็บชนิดที่ว่าไม่เคยได้ก้าวเท้าออกจากไร่จันทร์ผา จอมนรีมีโอกาสได้เรียนหนังสือก็จริง แต่ไม่เคยได้ใช้ชีวิตเหมือนเด็กคนอื่น ๆ
