วันงานปักปิ่นจางกุ้ยปลุกซูมี่แต่เช้าเพื่อเรียกให้นางแต่งหน้าทำผม
"ใช้อันนี้เจ้าค่ะ" จางกุ้ยที่กำลังเลือกปิ่นจะใช้ตอนทำพิธี ซูมี่ก็ยื่นปิ่นของฮุ่ยหมิ่นให้นาง
"งามนัก เจ้าเอามาจากที่ใด ใยแม่ไม่เคยเห็นมาก่อน" จางกุ้ยมองปิ่นหยกขาวในมือ
"คุณชายไป๋ให้มาเจ้าค่ะ" นางเล่าเรื่องที่ฮุ่ยหมิ่นเป็นคนแกะสลักด้วยตนเองให้มารดาฟัง
"เจ้ารู้ความหมายหรือไม่มี่เออร์" จางกุ้ยเอ่ยถามบุตรสาว เรื่องของซูมี่กับฮุ่ยหมิ่นมิใช่นางจะไม่รับรู้ นางรู้มาโดยตลอดแต่นางให้บุตรสาวตัดสินใจเอง
"รู้เจ้าค่ะ" ซูมี่ก้มหน้าลงอย่างเขินอาย น้อยครั้งนักที่นางจะแสดงท่าทีเช่นนี้
ภายในห้องของซูมี่จึงมีเสียงหยอกล้อของป้าเหมย ป้าอวี้ โม่ลี่ที่เข้ามาช่วยนางแต่งตัวอยู่ด้วย
เมื่อถึงเวลาเข้าพิธี ซูมี่ถูกโม่ลี่ประคองออกไปที่ลานจัดงาน ชาวบ้านที่พบเห็นหน้าซูมี่น้อยครั้งก็อดที่จะตกตะลึงกับความงามของนางไม่ได้ นายท่านฉุยกับหลงจู๊หม่าที่มาร่วมงา
