Chapter 3/2

1596 Words

“พี่คิมจะพาหนูไปไหนคะ” พริกหวานเอ่ยถามขึ้น เมื่อเขาไม่ได้พาเธอไปส่งที่เพนต์เฮาส์ แต่ขับรถมุ่งหน้าไปทางชลบุรี “กินข้าว” “กินข้าวเหรอคะ?” กินข้าวมันจำเป็นต้องไปไกลขนาดนี้ไหม เธอบ่นเขาอยู่ในใจ “พาเด็กน้อยไปบำบัดใจที่เจอเรื่องร้ายๆ มาเมื่อคืน” เขาเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงละมุน โดยที่เขาหันหน้าไปโฟกัสที่ถนนหนทาง พริกหวานแอบมองใบหน้าหล่อเหลาครั้งที่ร้อยของวัน โดนเขาตกครั้งแล้วครั้งเล่าอยู่แบบนี้ เขาจะรู้ตัวไหมนะว่าเขามีอิทธิพลกับใจของเธอมากขนาดไหน “พี่รู้ครับว่าพี่หล่อ” “มั่นใจเกิน” พริกหวานพูดแก้เขินที่แอบมอง จนเขารู้ตัว “หรือหนูจะตอบว่าไม่จริง” “ก็จริง พี่หล่อมาก” พริกหวานตอบน้ำเสียงแผ่วเบา "หึ.." คิมหันต์กดยิ้มมุมปาก ผละมือข้างซ้ายออกจากพวงมาลัยรถ แล้วยื่นมือไปบีบแก้มนิ่มเบาๆ พริกหวานจึงจับมือข้างซ้ายของเขามากุมจับไว้เนียนๆ แล้วหันหน้าออกไปมองนอกรถด้วยใจเต้นระส่ำสั่นไหว เพราะเขาหล่อมากไงล่ะ เธอถึงได้ตกหลุมรักเขาอยู่แบบนี้ ในเวลาต่อมาเมื่อคิมหันต์ขับรถมาจอดบริเวณร้านอาหารที่ติดริมหาดชายทะเล เขาก็พาหญิงสาวเดินเข้าไปในร้าน ด้วยความที่เขามีใบหน้าหล่อเหลารูปร่างสูงดูดี ทำให้ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่นั่งอยู่ในร้านก่อนหน้ามองเขาเหมือนสนใจ พริกหวานที่เห็นผู้หญิงกลุ่มนั้นจ้องมองคนตัวสูงราวกับอยากจะกลืนกินเขาไปทั้งตัว เธอจึงเอาแขนเรียวคล้องแขนแกร่งแบบเนียนๆเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ ทั้งที่ตัวเธอเองก็ไม่ได้มีสิทธิ์อะไรในตัวเขาเลยสักนิด แต่เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ถือสาอะไร แถมยังเอามือสากลูบผมของเธอด้วย เธอจึงแอบเนียนต่อไปด้วยการเอาศีรษะเล็กซบลงบนแขนแกร่งราวกับกำลังอ้อนแฟน ชายหนุ่มพาหญิงสาวเดินไปนั่งโต๊ะอาหารมุมส่วนตัว ที่มองเห็นวิวทะลได้ 360 องศา มีลมพัดผ่านเย็นสบาย จนผมยาวสลวยพลิ้วไปตามแรงลม “ลุกมานี่ก่อนมา” คิมหันต์เอ่ยเรียกพริกหวานให้เดินมาหาเขา ทั้งที่เธอหย่อนตัวนั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามกับเขาแล้ว แต่ทว่าพริกหวานลุกไปหาเขาอย่างไม่อิดออด “อ๊ะ..พี่คิมจะทำอะไรคะ ปล่อยหนู หนูจะไปนั่งที่เดิม นั่งแบบนี้หนูกินไม่ถนัด” พริกหวานตกใจใบหน้าร้อนผ่าว ที่เขาดึงเธอนั่งลงบนตักแกร่ง พอเธอจะลุกขึ้น เขากลับเอาแขนแกร่งโอบกอดรวบตัวเธอไว้ “อย่าดิ้น พี่จะถักเปียให้ เห็นหรือเปล่าว่าผมตัวเองมันพันกันไปหมดแล้ว” เขาเอาปลายคางเกยไว้ที่ไหล่บอบบาง ก่อนจะหยัดตัวนั่งตัวตรง แล้วจับผมสลวยแบ่งเป็นช่อถักเปียให้เธอ “ขอบคุณค่ะ” พริกหวานหันไปยกมือไหว้แนบอกแกร่งอย่างน่ารักน่าเอ็นดู ก่อนที่เธอจะมานั่งที่เดิม เมื่อพนักงานร้านนำอาหารทะเลถาดใหญ่เข้ามาเสิร์ฟ เธอแอบเข้าข้างตัวเองได้ไหม ว่าเขายังจำอาหารที่เธอชอบได้ โดยเฉพาะปูกับกุ้งเธอชอบเป็นอย่างมาก พอได้กินแล้วรู้สึกอารมณ์ดี “พอแล้วค่ะ หนูอิ่มแล้ว” พริกหวานเอามือแตะแขนแกร่ง เพื่อห้ามเขาให้หยุดแกะกุ้งกับปู “กินน้อยจัง” “หื้อ ไม่น้อยเลยค่ะ หนูกินจนพุงจะแตกแล้ว อื้อ! พี่คิมทำอะไร” พริกหวานร้องเสียงหลงใบหน้าแดงซ่าน ที่จู่ๆ เขาลุกขึ้นแล้วโน้มตัวมาฝั่งที่เธอนั่ง เอามือสากลูบหน้าท้องแบนราบของเธอเบาๆ ทำให้เธอปั่นป่วนที่ช่องท้องจนวาบหวามแปลกๆ “ยังกินได้อีกเยอะ หน้าท้องยังแบนอยู่เลย” “พี่คิมกินบ้างสิคะ หนูยังไม่เห็นพี่คิมกินอะไรเลย” พริกหวานหยิบปูนึ่งแกะด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ “หนูทำอะไร กินในจานให้หมดก่อน” “หนูอิ่มแล้วค่ะ แต่หนูกำลังแกะปูให้พี่คิม” “ใครเขาแกะปูแบบนั้น” คิมหันต์หลุดยิ้มหญิงสาวอย่างเอ็นดูกับท่าทางแกะปูของเธอ “พี่คิมพูดซะหนูขาดความมั่นใจเลย” พริกหวานรีบวางปูลงถาดทันทีด้วยท่าทางประหม่า “อะๆ แกะปูให้พี่สักตัว” เขาเอามือเท้าคางมองเธอแกะปู แล้วคนถูกมองก็มือไม้สั่นไปหมด กว่าเธอจะแกะปูได้ก็ใช้เวลานานมาก จนเนื้อปูเละไปหมด “เฮ้อ ได้สักที นี่ค่ะปูเนื้อหวาน” พริกหวานยื่นปูให้กับเขา “เก่งนะเนี่ย ตัวแค่นี้แกะปูเป็นด้วย ป้อนพี่หน่อยเร็ว” คิมหันต์พูดเสียงอ้อน พริกหวานจึงป้อนปูใส่ปากของเขา “จุ๊บ! หวานจริงด้วยแหะ” “อ๊ะ..พี่คิม” พริกหวานเลือดในกายสูบฉีดอย่างพลุ่งพล่าน ใบหน้าร้อนผะผ่าวครั้งแล้วครั้งเล่า และที่ใบหน้าแดงซ่านขึ้นอีกครั้งเพราะโดนเขาดูดนิ้วเรียวเล็ก จนหัวใจสั่นสะท้านไปหมด เขาชอบทำให้เธอเขินผสมปนเปกับความรู้สึกวาบหวาม "หน้าแดงเลย ร้อนเหรอ หื้ม" "อย่าแกล้งหนู" รอยยิ้มของเขามันมีอิทธิพลต่อใจของหญิงสาวซ้ำๆ "เด็กน้อย" เขายื่นมือมาลูบหัวหญิงสาวอย่างเอ็นดู ก่อนที่จะหยิบกินอาหารทะเล แล้วจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่มมีเลศนัย เมื่อออกจากร้านอาหาร เขาพาเธอขับรถไปเที่ยวยังสถานที่ต่างๆ จนกระทั่งช่วงเวลาประมาณหกโมงเย็น เขาพาเธอมาที่ริมชายหาด เพื่อดูพระอาทิตย์ตกดิน หญิงสาวหันไปมองคนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างเธอด้วยใจฟูฟ่อง ‘พี่คิมหนูรักพี่’ พริกหวานบอกรักเขาภายในใจ “หนู” “คะ” หนู เด็กน้อย เด็กดื้อ เด็กแสบ เด็กดี หลากหลายสรรพนามที่เขาเอ่ยเรียก เธอชอบมากเวลาเขาเรียกเธอแบบนี้ “พี่มีอะไรจะให้ หลับตาก่อนเร็ว ” “พี่จะแกล้งหนูเหรอ พี่คงไม่ให้หนูหลับตา แล้วทิ้งหนูไว้ที่นี่นะคะ” “พี่จะทิ้งหนูไว้ที่นี่ได้ยังไงล่ะเด็กน้อย หลับตาเร็ว” เขาหลุดขำกับคำพูดคำจาของหญิงสาว “อะๆ หนูหลับตาก็ได้” คลื่นเล็กๆ ซัดน้ำทะเลเข้าฝั่งเบาๆ จนทำให้หญิงสาวรู้สึกเย็นวูบที่เท้า เขาทำอะไรสักอย่าง ที่รู้สึกเหมือนว่ากำลังซุกไซ้ซอกคอ พริกหวานเอียงคอหนี ก่อนที่จะลืมตาโพลงขึ้นอย่างตกใจ “พี่คิม” พริกหวานเรียกเขาเสียงเบา เธอรู้สึกกระดากอายกับความคิดของตัวเอง เขาไม่ได้ทำอะไรตามที่เธอคิดลามก แต่เขาสวมสร้อยให้เธอต่างหาก สร้อยเส้นนี้เขาให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดก่อนที่เขาจะมีแฟน ตอนนั้นเธออายุสิบสองปี เธอใส่สร้อยเส้นติดตัวตลอด และสร้อยเส้นนี้ยังสร้างเรื่องให้เธอต้องคอยหลบหน้าเขาอีกด้วย “สร้อยที่หนูทำตกบนเตียงคืนนั้น ห้ามถอดมันออกอีกนะ” “....” พริกหวานเม้มปากแน่น เธอมองหน้าเขาด้วยใบหน้าแดงซ่านเธอไม่ได้ถอดสร้อยออกเอง แต่ก็ไม่รู้ว่ามันหลุดออกไปตอนไหน ก็เพราะเขานั่นแหละที่รุนแรงและเร่าร้อนจนทำให้เธอจำคืนนั้นได้ไม่ลืม แต่ทว่าต้องแกล้งลืมเพราะรู้สึกละลายใจอย่างรู้สึกผิด “เข้าใจที่พี่พูดหรือเปล่า” “เข้าใจแล้วค่ะ หนูจะใส่ติดตัวป้องกันภัยอันตรายให้หนูแคล้วคลาดปลอดภัย” เธอพูดติดตลกกลบเกลื่อนความเขินอาย “หึ..เข้าใจพูดนะเด็กแสบ” ว่าจบคิมหันต์ก็จับมือพริกหวานจะเดินไปที่รถ แต่พริกหวานกลับฉุดรั้งข้อมือใหญ่เอาไว้ไม่ยอมเดินไปตามแรงของเขา “มีอะไรหรือเปล่า” คิมหันต์เลิกคิ้วขึ้นสูงเชิงถาม เมื่อเห็นคนตัวเล็กมีสีหน้าประหม่าที่แฝงไปด้วยความสับสนที่บอกความรู้สึกผ่านดวงตา “พี่คิมคะ...คือ...” หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำระสาย คำพูดเหมือนติดอยู่ที่คอ ไม่มีความกล้าที่จะเอื้อนเอ่ยออกมา สิ่งที่เธอจะถาม มันเป็นสิ่งที่เธอไม่ชอบและฝังใจมาตลอด กับสถานะน้องสาวที่เขาชอบยัดเยียดให้ทั้งที่เธอไม่ได้ต้องการเลยสักนิด ‘วันนี้พี่เหมือนมีใจให้หนู พี่ให้ความหวังหนู หนูไม่อยากเป็นแค่น้องสาวของพี่’ พริกหวานคิดวุ่นวายอยู่ภายในใจ มือเล็กจับมือสากบีบแน่นจนเขารู้สึกได้ “หนูมีอะไรจะถามพี่ครับ” พอเห็นสีหน้ากังวลใจของหญิงสาว คิมหันต์ก็เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงละมุน เพื่อให้เธอรู้สึกผ่อนคลายอารมณ์ “คือว่า...หนูอยากจะขอบคุณพี่คิมอีกครั้งน่ะค่ะที่ช่วยหนู แล้วยังพาหนูมากินของชอบอีก หากพี่ต้องการให้หนูช่วยอะไร ที่หนูพอจะช่วยได้ พี่คิมบอกหนูได้เลยนะคะ” ในที่สุดเธอก็หาเสียงตัวเองเจอ แต่ว่ามันเป็นคำพูดไม่ตรงกับใจเธอเท่าไร “ตอบแทนพี่ ด้วยการเป็นเด็กดีของพี่ก็พอ” คนตัวสูงตอบกลับอย่างมีเลศนัย แล้ววาดวงแขนกอดคอหญิงสาวไปที่รถ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more