EP.14 | สารภาพ
ยาหยีนั่งเฝ้าร่างไร้สติของแฟนหนุ่มอยู่นานหลายชั่วโมงติดต่อกัน จนเผลอหลับไปเมื่อไม่นานนี้ เพราะร่างกายของเธอเองก็อ่อนล้าต้องการพักผ่อนเช่นกัน หนำซ้ำขอบตายังบวมช้ำจากร่องรอยที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักหน่วงก่อนหน้านี้
กลางดึก
ลูเซียโน่ที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาจากกฤทธิ์ของยาสลบกลางดึก ก้มมองสัมผัสอ่อนนุ่มบางอย่างที่กุมมือเขาเอาไว้ ก่อนจะพบว่ามันคือมือเรียวเล็กของยาหยีที่กุมมือเขาเอาไว้ขณะที่ใบหน้าหวานแนบลงบนหลังมือของเขาเช่นกัน ดวงตาที่เคยสดใสตอนนี้ยังเห็นรอยคราบน้ำตาได้อย่างชัดเจน แวบแรกเขาเองรู้สึกผิดที่ตื่นมาดบสภาพเธอเป็นแบบนี้ ก่อนจะส่ายหัวไล่ความรู้สึกแปลกๆ นั้นออกไป เพื่อไม่ให้แผนการที่ตัวเองวางมาต้องพังลง
"อือ~" คนตัวเล็กค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาช้าๆ เมื่อรู้สึกถึงการขยับเขยื้อนของฝ่ามือที่เธอกุมเอาไว้
"พี่ทำหยีตื่นเหรอ"
"พี่ลูเซียส! เป็นยังไงบ้างคะ เจ็บตรง
