พ่อเลี้ยงหนูเป็นมาเฟีย

นั่งตักแด๊ดดี้

พ่อเลี้ยงหนูเป็นมาเฟีย

ตอน นั่งตักแด๊ดดี้

"ปล่อยหนูได้แล้ว หนูสัญญาแล้วไงว่าจะไม่ให้ผู้ชายคนไหนมาทำแบบนี้ พอใจแล้วก็ปล่อยหนูเถอะนะคะ" หนูพริ๊ง

"อื่ม ดีมาก" เรวตะ

"แต่เห็นหนูบ่นว่าอยากหาเงินใช้เองนี่นา ใช่ไหม"

"ค่ะ" เด็กสาวพยักหน้าสบตาหนุ่มใหญ่ที่ยืนในสระ พลางมองรอยสักลายมังกรที่เต็มหลังและอกของเค้า

"งั้นหนูมาช่วยงานที่บ่อนสิ หนูอายุสิบแปดแล้วนี่นา"พ่อเลี้ยงมาเฟียกล่าว

"บ่อนที่ชั้น20เหรอคะ" หนูพริ๊งเอ่ยอย่างตื่นเต้น เพราะเธอไม่เคยได้เข้าไปชั้นนี้ของโรงแรมเลย

ผู้คนที่เธอเคยเห็นเข้าไปในบ่อนก็มีแต่พวกคนรวย แถมยังมีดาราและไฮโซอีกหลายคน

"อื้อ! เดี๋ยวจะสอนให้" เรวตะ

"แต่หนูอยากทำงานอย่างอื่น งานที่ร้านอาหารก็ได้ หนูล้างจานหรือเสิร์ฟก็ได้" เด็กสาวตอบ

"โถ่เอ๊ย หนูพริ๊ง คนเรานะถ้าอยากรวยก็อย่าทำงานอะไรที่ใช้แรงแลกมา"

"หนูอยากหาเงินใช้เองเยอะๆก็ทำงานที่ใช้สมองแลกมา เอาเป็นว่าพรุ่งนี้มาเจอกันที่ชั้นยี่สิบละกัน" คุณพ่อเอ่ยแล้วค่อยๆคลายมือใหญ่ที่บีบข้อเท้าเล็กๆออก

ซู่ม! ๆ ๆ หนุ่มลายมังกรพลิกหงายหลังแล้วว่ายน้ำท่ากรรเชียงต่อทั้งๆที่ไม่ได้ใส่กางเกงใน

หยี! เด็กสาวเบ้ปากเมื่อเห็นแท่งเอ็นลำโตชี้โผล่พ้นน้ำแล้วลอยไปเหมือนครีบปลาฉลาม แท่งเอ็นของคุณพ่อแดงช้ำเป็นรูปนิ้วมือของเธอที่เพิ่งกำรอบมันจนห้อเลือด

แปะ! ๆ ๆ ๆ เด็กสาวรีบหอบชุดเทควันโดวิ่งหนีไปเปลี่ยนในลิฟท์ จากนั้นก็ลงไปทานอาหารที่ชั้นล่าง พอเสร็จแล้วก็เรียกคนขับรถมารับกลับบ้าน

เช้าวันต่อมา

ติ๊ง! ประตูลิฟท์เปิดที่ชั้นยี่สิบ ร่างเล็กบางในชุดเดรสสีแดงยืนงงอยู่หน้าทางเข้าบ่อน

โคมไฟบนหัวเป็นสีเหลืองนวล พื้นปูด้วยพรมสีแดงทั้งหมด มีสาวสวยใส่ชุดสูทกระโปรงสีแดงยืนต้อนรับที่ทางเข้า และมีบอดี้การ์ดอีกสองคนในสูทดำยืนคุมประตูไม้ลายมังกร ทั้งสองพกปืนที่เอวด้วย จึงเห็นว่าเสื้อสูทพองออกมา

"คุณพ่อมารึยังคะ" เด็กหญิงเดินมายืนเงยหน้าถามสาวสวยที่สูงขาวขายาว

"มาแล้วค่ะคุณหนู"

"รีบๆเข้าไปนะคะ คุณท่านเข้มเรื่องเวลานี่คะ" สาวอีกคนตอบ

"ค่ะ! ๆ" หนูพริ๊งพยักหน้าแล้ววิ่งเข้าประตูไม้อันกว้างขวางที่บอดี้การ์ดเพิ่งเปิดรอ

ขาเล็กขาวแบบมีออร่าสลับวิ่ง ใบหน้าเล็กดั่งตุ๊กตาเหลียวมองไปรอบๆ เห็นนักร้องและนักการเมืองหลายคนที่เคยออกในทีวี แถมยังมีพวกคนรวยๆเต็มไปหมด

"หนูพริ๊ง" หนุ่มใหญ่ที่นั่งโต๊ะริมหน้าต่างโบกมือเรียก ด้านหลังของเค้ามีคนยืนอารักขาถึงสี่คน

พริ๊งวิ่งมายืนข้างๆคุณพ่อและมองไปรอบๆเห็นคนอีกห้าคนนั่งถือไพ่อยู่รอบๆโต๊ะวงกลม มีพนักงานสาวยืนแจกไพ่อยู่หนึ่งคน แต่ไม่มีที่ว่างสำหรับให้เธอนั่งเลย

"มานี่ ลงมานั่งตักสิ" หนุ่มใหญ่เอ่ยแล้วบีบข้อมือเล็กๆ ดึงร่างบางถลาข้างมาหา อุ๊ย! พริ๊งตกใจเมื่อขาอ่อนของเธอสะดุดขาพ่อ

ตุ๊บ! ร่างน้อยๆร่วงลงบนตักหนุ่มใหญ่ในบัดดล

"นั่งดีๆ หันหน้าไปทางโน้น คนที่แจกไพ่" พ่อเลี้ยงเอ่ยและใช้ท่อนแขนข้างซ้ายโอบรัดเอวเล็กๆที่บางเฉียบ

"อันนี้เค้าเรียกว่าโป๊กเกอร์" หนุ่มใหญ่เอ่ยและวางคางลงบนบ่าขวาเด็กหญิง ใช้มือขวายื่นไพ่ในมือไว้ตรงใบหน้าอันเล็กขาว

"อื่อ! ค่ะ" เด็กสาวพยักหน้าขณะที่ทำตัวงอเป็นกุ้งอยู่บนตักคุณพ่อ รู้สึกเสียวสันหลังว่าบๆเมื่อหน้าอกของเค้าบดแผ่นหลังของเธอ

สยิวที่ช่องท้องจนหายใจไม่ทั่วท้องเอาเสียเลย มือใหญ่ๆมันนาบแนบอยู่กับสะดือตลอดเวลา

หน้าหล่อๆที่ดูคมคายดุดันก็วางบนบ่าน้อยๆจนไหล่แทบทรุด ทุกคำพูดของพ่อมันทำให้ลมปากร้อนๆของเค้าพ่นรดต้นคอขาว

ที่ตูดก็เจ็บแปล๊บเหมือนมีอะไรแข็งๆงัดขึ้นมาจนชนแก้มก้น

"แบบนี้มีคู่เก้านะ จำไว้" เรวตะกระซิบใบหูน้อยๆเพื่อสอนโดยไม่ให้ผู้เล่นอื่นได้ยิน

"ค่ะ แล้วยังไงต่อคะ" สาวน้อยพยักหน้าที่บูดเบี้ยวเสียวเกร็ง

"รอดูคนอื่นก่อน เราต้องอ่านจากสีหน้าว่าพวกเค้ามีไพ่เหนือกว่าเราไหม"

"แล้วยังไงคะ" เด็กสาวเอ่ยเสียงเบาหวิว

แทนที่จะได้รับคำตอบกลับรู้สึกว่ามือใหญ่ๆของคุณพ่อกำลังลูบขาของเธอขึ้นมาจนชายชุดเดรสถลกร่นขึ้นตาม

มือสากๆบาดขาอ่อนด้านบนและค่อยๆเลื่อนมาซุกขาอ่อนด้านในจนเสียว เด็กสาวต้องฝืนนั่งหนีบขาสู้แรงมือพ่อที่กำลังล้วงเข้าเป้ากางเกงใน

ทุกอย่างมันอยู่ใต้ผ้าคลุมโต๊ะจึงไม่มีใครสังเกตเห็นได้เลย ต่างก็กำลังสนใจไพ่และสาวแจกไพ่คนสวยเสียหมด

"อย่าค่ะป๊า" พริ๊งหันข้างมาดุคุณพ่อเบาๆ

"แค่จับเฉยๆเอง" เรวตะ

"สอนหนูต่อสิคะ" เด็กสาวเอ่ยแล้วเหลียวกลับมามองไพ่ สองมือน้อยดึงไพ่จากมือพ่อลงมากำไว้มั่น

"ก็ถ้าเรามีไพ่ดีกว่าก็เกทับเลย แต่ถ้าคิดว่าพวกเค้ามีเหนือกว่าก็ต้องรีบยอมแพ้" คุณพ่อเอ่ยพลางเอานิ้วกลางเขี่ยที่ร่องเป้ากางเกงในตัวน้อย

อืออ! เด็กสาวครางขณะที่ไพ่ในมือสั่นจนแทบร่วงลงบนโต๊ะ

"ชนะเมื่อได้เปรียบ ยอมแพ้เมื่อเสียเปรียบ"

"แบบนี้เวลาเจ็บจะเจ็บน้อย"

"และที่สำคัญคือถ้าชนะจะได้กำไรคำโตที่สุด"

คุณพ่อกระซิบหูและดึงเป้ากางเกงในเบี่ยงข้างมาชิดขาซ้ายจนร่องน้อยโผล่ออกมาให้เห็นรอยแยกสีชมพูอันไร้เส้นขน

พรื่ดดด! ๆ ปลายนิ้วกลางเขี่ยปากรูจนมีน้ำเหนียวไหลย้อยออกมาเลอะติดนิ้วมือพ่อ

อือ! ๆ เด็กสาวนั่งบิดเอวไปมา ตูดเล็กงอนถูกางเกงสูทสีดำมาเฟียหนุ่มยับไปหมด แผ่นหลังบดกับหน้าอกกล้ามๆจนเสื้อสูทยับเช่นกัน

ใบหน้าเรียวเล็กก็ดูแย่จนคิ้วหมวดชนกัน

"ว่าไงคะ สู้ไหม" สาวแจกไพ่เอ่ยถามหนูพริ๊งเมื่อผู้เล่นคนอื่นรอนานเกินไป

"เกหมดหน้าตัก" พ่อเลี้ยงกระซิบหู ลมปากกระแทกเข้ารูหูน้อยๆจนหน้าขาวสั่นกระตุก

"กะ เกหมดเลยค่ะ" พริ๊งเอ่ยแล้ววางไพ่ลงบนโต๊ะ คนอื่นๆก็ผลักชิปที่หน้าตัวเองเข้าไปกลางโต๊ะเพื่อสู้ด้วย

"เหล้ามาแล้วค่ะเจ้านาย" สาวสวยคนถึงถือถาดเหล้ามาเสิร์ฟ คุณพ่อรีบดึงมือใหญ่ๆออกจากง่ามขาเด็กสาวเพราะกลัวหล่อนจะเห็นเข้า

"ทำยังไงต่อคะ" หนูพริ๊งหันข้างมาถามพ่อที่กำลังยกแก้วเหล้าดื่ม

คุณพ่อดื่มด้วยมือขวาเสร็จก็ยกมือซ้ายที่เลอะน้ำเสียวเหนียวๆขึ้นมาดูดกินต่อหน้าต่อตาลูกสาว แถมยังยกผ่านหน้าเธอขึ้นไปดูด

ฮืออ! หนูพริ๊งเงยหน้ามองบนหัวตัวเอง เห็นเต็มตาว่าพ่อแลบลิ้นเลียกินน้ำของเธอที่ติดปลายนิ้วราวกับกินน้ำหวาน

"ผมเกสู้ อออินเลย" หนุ่มอีกคนโยนชิปไปกลางโต๊ะ

สาวสวยเปิดไพ่ใบสุดท้าย ปรากฏว่าคู่เก้าตรงหน้าเด็กสาวชนะขาดรอย

"โอ้ คู่สูงนี่"

"ไม่น่าสู้เลย"

"โอย รู้งี้ยอมแพ้แต่แรกเสียก็ดี"

ผู้เล่นคนอื่นๆบ่นกันระนาว

"หนูชนะได้ยังไงคะ" หนูพริ๊งเหลียวหลังไปถามพ่อที่กำลังดื่มเหล้าอีกแก้ว

"เพราะทุกคนอ่านสีหน้าหนูไม่ออกยังไงล่ะ"

"ยังไงคะ"

"พวกเค้าคงคิดว่าหนูกำลังแย่เลยลองวัดดวงมั่วๆเอาหละมั้ง"

คุณพ่อตอบแล้วหอมแก้มขวาดังฟ่อด น้ำเมาที่ริมฝีปากของเค้าเลอะแก้มขาวๆจนเปียกชุ่ม