“เกี่ยวกับอาการอาเจียนของเจ้าข้าคิดว่าอาจจะเป็นเพราะว่าเจ้ากำลังตั้งครรภ์ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นข้าจะต้องตรวจโดยละเอียดเสียก่อน… ”
ข้อสันนิษฐานของซินแสเฒ่าทำเอาซูฉีหัวเราะออกมาเบาๆ ราวกับเป็นเรื่องน่าขบขัน
“เรื่องตั้งครรภ์ข้าคิดว่าตัดออกไปได้เลย… ”
ซูฉีกล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ
“เหตุใดเจ้าพูดเช่นนี้… ”
ซินแสกล่าวพลางย่นหน้าผาก
“ที่ข้ากล้าพูดออกมาเช่นนี้ก็เพราะว่าข้ากับสามีแทบไม่ได้หลับนอนกันเลย… ”
ซูฉีกล่าวไปตามความจริง หารู้ไม่ว่านางกำลังเอาความในมาเปิดเผยกับคนภายนอก
“อะไรนะ… ”
ซินแสเฒ่าหูผึ่งขึ้นมาทันทีกับประโยคที่ได้ยิน
“ก็อย่างที่ท่านได้ยิน ข้ากับสามีไม่ได้หลับนอนกันมานานมากแล้ว… ”
“หือออ… เป็นเพราะเหตุอันใดรึแม่นาง… ”
ซินแสหรี่ตาครุ่นคิด
“ก็… ลู่ซือสามีข้าไม่แข็งแรง ทุกวันเขาเอาแต่คร่ำเคร่งกับงานจนไม่มีเวลาให้ข้า ยิ่งในช่วงหลังๆ มานี้ความเป็นชายของเขาไม่แข็งตัวพอที่จะร่วมหลับ
