ความสะดวกสำหรับการพักแรมกลางป่าตลอดสัปดาห์ตามที่ลู่ซือได้วางแผนเอาไว้
ในเวลาต่อมา
ขบวนรถม้าของลู่ซือเดินทางมาถึงเมืองหูหนานอันเป็นจุดหมายในตอนใกล้ค่ำ
ลู่ซือสั่งให้คนของสำนักคุ้มกันซึ่งเป็นชายรูปร่างกำยำทั้งสี่คนช่วยกันตั้งกระโจมพักแรมริมลำธารติดกับชายเขาตามที่ซูฉีร้องขอ เพราะว่านางชอบลำธารและน้ำตกที่ไหลลงมาจากชะง่อนหินหาสูงลิ่ว
“เจ้าแน่ใจนะว่าตั้งกระโจมตรงนี้จะปลอดภัย”
ลู่ซือเอ่ยถามกับซีห่าว…
หนุ่มฉกรรจ์รูปร่างสูงใหญ่กำยำล่ำสัน ใบหน้าหล่อเหลาสะดุดตาซึ่งทีมคุ้มกันเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’
“ตรงนี้ปลอดภัย ท่านพักผ่อนกันให้สบายเถอะนะเถ้าแก่ ตลอดคืนนี้ข้าจะดูแลความปลอดภัยของนายท่านและฮูหยินเป็นอย่างดี… ”
น้ำเสียงหนักแน่นของซีห่าวทำให้คนถามรู้สึกมั่นใจ ลู่ซือทอดสายตามองดูทีมคุ้มภัยกำลังช่วยกันตั้งกระโจมอย่างแข็งขัน
ไม่นานกระโจมรูปสามเหลี่ยมสามหลังก็ปรากฏขึ้นริมลำธารเบื้องหน้าโอบล้อมไว้ด้ว
