เวกัส&จินนี่ [9] ผู้หญิงของฉัน

1783 Words

"พี่เวกัส" เสียงหวานเอ่ยขึ้นหลังจากเขาและเธอเข้ามายังห้องทำงานนานนับชั่วโมง "หืม?" เวกัสขานรับแต่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่เอกสารในมือ "ปล่อยจินได้ยัง จินจะไปทำงานที่โต๊ะ" "พี่ให้จินลางานแล้วไง" เขาวางเอกสารลงบนโต๊ะ ก่อนจะหันมามองใบหน้าเธอ "ถ้าให้จินลางาน แล้วจะพาจินมาด้วยทำไม ถ้าอยากให้จินพักทำไมไม่ปล่อยให้จินนอนพักอยู่บ้าน แล้วนี่อีก ทำไมต้องให้จินมานั่งบนตักพี่เวกัสด้วย ทำไมไม่ให้จินไปนั่งดีๆ แล้วทำไม....." ยังไม่ทันที่จินนี่จะได้หยุดพูด เวกัสก็พูดขึ้น "ง่วงเหรอ?" ใบหน้าหล่อเหล่าเอียงคอถามเล็กน้อย "ห๊ะ?" จินนี่เลิกคิ้วอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่คนตรงหน้าถาม มันมีคำไหนเหรอที่เธอบอกว่าง่วง "ก็จินเอาแต่ถามว่าทำไมๆ ทำไม? ง่วงเหรอ?" ทำไมเธอถึงได้รู้สึกหมั่นไส้หน้าตาหล่อที่ทำยียวนอยู่ตอนนี้นักนะ "เดี๋ยวนะ คำถามไหนของจินที่บอกว่าจินง่วงเหรอพี่เวกัส จินยังไม่ได้พูดสักคำ แล้วพี่เวกัสถามจินทำ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD