‘ยัยหนู เลิกเล่นได้แล้วลูก ‘
‘ทำไมล่ะคะคุณพ่อ กำลังสนุกเลยค่ะ คุณลุงขายาวหนีไปซ่อนโน่นแล้ว’ชายวัยกลางคนเดินเข้ามาหาเด็กหญิงที่อยู่ในชุดเดรสลายกระต่าย เธอมัดผมแกละสองข้าง มีโบลายเดียวกันกับชุดติดอยู่ที่ผม
‘โบราณเขาถือ ว่าเล่นซ่อนแอบตอนพลบค่ำ ผีจะมาจับตัวคนที่เล่นซ่อนแอบไปนะ แล้วจะหาตัวไม่เจออีกเลย’
‘จริงเหรอครับคุณอา' เด็กชายตัวสูงวิ่งออกมาจากที่หลบซ่อน เกาะแขนชายวัยกลางคนไว้แน่น เขามาเล่นที่บ้านนี้เป็นประจำ ในวันที่พ่อกับแม่เขาติดประชุมที่บริษัทจนดึกดื่น
‘คุณลุงขายาวกลัวผีด้วยเหรอคะ’ เธอชอบเรียกเขาว่า คุณลุงขายาว เพราะเขาตัวสูงกว่าเด็กๆ ทุกคนในหมู่บ้าน เวลาที่เล่นกันกับกลุ่มเด็กๆ เขามักจะมาช้า และได้รับบทเป็นลุงแทบทุกครั้ง
‘พี่เปล่านะ แค่กลัวตอนที่น้องไปซ่อนแอบแล้วจะถูกผีลักพาตัวน้องไปต่างหาก’
‘กลัวก็บอกมาเถอะค่ะ แบร่ ~’
‘คุณอาครับ ผมไม่ได้กลัวนะครับ’
‘เอาล่ะๆ อาว่าเราเลิกเล่นซ่อนแ
