ประโยคนั้นเหมือนไปกระทบจิตใจของศรุจโดยฉับพลัน เขายอมถอดถอนออกจากเธอแล้วผละลุกจากไปในทันทีโดยไม่พูดอะไรแม้แต่นิด นั่นทำให้คนใต้ร่างรู้สึกเวิ้งว้างว่างเปล่าก่อนจะรีบวิ่งหนีออกมาจากที่นั่นโดยเร็ว
หลังจากเข้าห้องน้ำชำระล้างคราบคราวของใครคนนั้นจนหมดสิ้น ดาราพราวก็เดินกลับไปที่เตียง ค่อย ๆ ขยับเอนกายลงนอนอย่างเงียบกริบที่สุดเพราะกลัวจะไปรบกวนคนข้าง ๆ ที่กำลังหลับสนิทให้ตื่นขึ้น
คนที่ดีกับเธอเหลือเกิน คนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีในวันนี้..
แต่เธอล่ะ ดีพอสำหรับเขาแล้วหรือยัง ผู้หญิงต่ำต้อยอย่างเธอมีอะไรคู่ควรงั้นหรือ
น้ำเสียงดูถูก สีหน้าหยามเหยียดและบทรักอันเร่าร้อนของศรุจตามมาหลอกหลอนให้เธอว้าวุ่น ก่อนจะตัดสินใจลุกขึ้นไปหยิบยาแก้แพ้อากาศมากินสองเม็ด หวังให้ยาช่วยให้ข่มตาลงได้
แล้วเธอก็ค่อย ๆ เข้าสู่ภวังค์นิทราทั้งที่สองแก้มเปียกเปื้อนไปด้
