“แล้วพี่ล่ะ..ให้พี่นอนด้วยได้มั้ย?” ชายหนุ่มทำหน้ามึนถามไปยังคนตัวเล็กที่เริ่มทรงตัวไม่อยู่เดินเซไปมาจนเกือบจะล้ม
“ไม่ได้นะคะ พี่เป็นผู้ชายจะมานอนกับมายูได้ยังไง อึก..” ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้นเมื่อเธอได้ยินว่าผมขอนอนด้วย ใบหน้าสวยเลิ่กลั่กส่ายหน้าไปมา สีหน้าตื่นตระหนกของเธอทำผมอยากแกล้งจึงเริ่มพูดอะไรบางอย่างออกไป
“พี่เป็นผัวเธอไม่ใช่ผู้ชายคนอื่น!!!” ดวงตาทรงพลังมองจ้องใบหน้าผ่องใสของคนตัวเล็ก ลองดูซิถ้าพูดแบบนี้ออกไปเธอจะทำสีหน้าอย่างไร จะตกใจมั้ยหรือจะทำยังไง
“หา ไม่ใช่สักหน่อย!” ร่างเล็กอ้าปากค้างและส่ายหน้าไปมาจนผมเผ้าปิดบังใบหน้าแสนสวย เมาก็เมาแล้วยังต้องมาได้ยินอะไรแบบนี้อีก
อึก..คนตัวเล็กสะอึกออกมา
“ไม่ได้เป็นก็ไม่ได้เป็นครับ จะเข้าไปนอนแล้วจริงๆเหรอ?” มิวนิคโอบกอดกระชับร่างบอบบางให้แนบชิดกับตัวเขามากยิ่งขึ้น สังเกตใบหน้าเธอที่ขึ้นซับสีแดงเธอคงเริ่มเมาแล้วซินะ
“มึนหัวค่ะ รู้สึ
