มิวนิคชี้มือไปที่เครื่องซักผ้าที่อยู่ริมระเบียง ไม่เห็นจะเป็นเรื่องยาก ถ้าไม่มีเวลาและกลัวไปไม่ทันเรียนก็สู้รออยู่ที่นี่ไง ทั้งซักทั้งอบเครื่องซักผ้าของเขาทำได้หมดอยู่แล้ว
“แต่ว่า” คนตัวเล็กครุ่นคิดในใจ ถ้าเอาไปซักก็คงต้องซักมันทั้งหมดแล้วเธอก็จะไม่มีชุดชั้นในใส่
“อะไร กังวลเรื่อง?” ร่างสูงทำหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นเธอทำสีหน้าแบบนั้น
“....” เธอเม้มปากแน่นก้มหน้ามองหน้าอกตัวเอง มิวนิคมองตามสายตาของเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงกังวลเรื่องชุดชั้นในอย่างนั้นสินะ
“รีบเอาไปซักสิ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก เสื้อยืดตัวใหญ่ๆสีเข้มๆของพี่ก็มีอยู่นะ เลือกใส่ได้ตามสบาย” ใบหน้าหล่อร้ายยกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาให้เธอได้เห็นเพียงนิดแล้วกลับไปทำสีหน้านิ่งดังเดิม
“ขอบคุณค่ะ” มายูพยักหน้าแล้วรีบเดินหายเข้าไปในห้องน้ำเพื่อที่จะอาบน้ำชำระล้างร่างกาย พอเธออาบน้ำเสร็จก็รีบนำเสื้อนักศึกษาชุดเดิมนำเข้าเครื่องซักผ้าทันที
“เสร็
