เธอคือนางพญางูผู้แสนสง่าและงดงามราวนางสวรรค์ นามของเธอคือนิรคา
ส่วนงูสาวผู้น้องซึ่งบำเพ็ญตนมาพร้อมกัน เป็นผู้อยู่เคียงข้างพี่สาว คอยช่วยพี่สาวดูแลถ้ำ หุบเขาและงูทั้งปวงในป่าแห่งนี้
เธอคือนรคี งูสาวผู้น่ารักที่ไม่เคร่งกฎ ยามแปลงกายเป็นมนุษย์ เธอนั้นสดสวยไม่แพ้ผู้พี่เลยสักนิด
นรคีแสดงออกชัดเจนว่าไม่ชอบพอเขา ทำท่าทางรังเกียจทุกครั้งที่เขาไปหานิรคาที่ถ้ำ
เจ้าหล่อนเคยเอ่ยปากไล่เขาให้ไปไกล ๆ บอกว่าเขาจะนำพาความวิบัติมาสู่ถ้ำชีจันทร์ และเหล่างูทั้งปวง
แต่เขาไม่เชื่อน้ำคำเธอเลยสักนิด เขาแน่ใจว่านรคีรู้สึกเช่นไรกับเขา
นอกจากไม่ได้เกลียด นางเองยังหลงรักเขาหัวปักหัวปำไม่แพ้พี่สาว เพียงแต่หยิ่งยโส และไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึกเท่านั้น
“ไม่เข้าใจกันเลยรึไง...บอกว่าไม่” ทว่า การออกปากไล่อย่างนุ่มนวลของเขา กลับทำให้งูสาวอีกตัวโผล่ตามมา
พวกหล่อนคิดจะยั่วยวนเขา เพราะอยากจะชำระคราบไคลสวาทให้เสร็จสิ้น
“โอ้ววว มากันเป็นคู่เลย ทำไมไม่ชวนกันมาให้เยอะกว่านี้ล่ะ เราจะได้เล่นเซ็กส์หมู่กันเลยไง”
เขาว่าประชดพลางลุกขึ้นนั่ง ขาดคำนั้นงูสาวอีกนับสิบตัวก็พากันเลื้อยผ่านโขดหินขึ้นมาตามคำเชิญ
ส่วนงูสาวสองตัวที่พัวพันตามร่างกายและท่อนขาของเขาพยายามจู่โจมส่วนดุ้นเนื้อแข็งแรงของเขาไม่หยุด
“อือ...นี่พวกเธอไม่กลัวนิรคากันเลยรึไงห๊า...ถ้าเจ้าแม่ของพวกเธอรู้ว่าพวกเธอพยายามทำอะไร นางอาจไม่ไว้ชีวิตพวกเธอนะ”
นางนิรคาหึงแรง แม้ไม่ได้เป็นเจ้าของหัวใจ ขนาดว่าเขาบอกไปเป็นครั้งที่ร้อยเห็นจะได้แล้วว่ามันเป็นเรื่องของตัณหาราคะเท่านั้น
ที่เขายอมมีสัมพันธ์สวาทด้วย ก็เพราะความอยากใคร่ที่ไร้ขอบเขตของเขาเอง
“ไม่เอาน่า...ไปซะ ไปก่อนที่เราจะมีอารมณ์ เรายังไม่อยากมีอะไรกับงูเป็นตัว ๆ ว่ะ”
เขาจับงูจงอางจอมเลียสองตัวที่เลื้อยลัดต้นขาเขาอยู่แล้วเขวี้ยงลงไปในธารน้ำเบื้องล่าง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน สะบัดคอไปมาเพื่อไล่ความขบเมื่อย
“ก่อนจะถูกงูหื่นพวกนี้ข่มขืน กลับบ้านดีกว่าว่ะ” เขาตัดสินใจจะกลับที่พัก แต่...
“อ้าว...นรคี” งูจงอางขนาดใหญ่ราวสิบห้าเมตรโผล่ขึ้นมาด้านหลังเขา ชายหนุ่มหันไปจ้องหล่อนด้วยสายตาแปลกใจ “ออกมาทำไมถึงนี่ มีอะไร”
เมื่อเห็นเจ้าแม่นรคีปรากฏกาย เหล่านางงูทั้งหลายก็เผ่นแน่บ รีบเลื้อยหนีคลานหายไปคนละทิศละทาง
‘ทำไมท่านไม่ไปหาพี่ของข้าเลย นางรอท่านอยู่’
นาเคนทร์หัวเราะหึ “เธอเองไม่ใช่เหรอ ที่บอกให้ฉันไปไกล ๆ อย่าไปที่นั่นอีก”