“พี่ขอตรวจนะ” พี่หมอพูด
“ค...ค่ะ” ฉันเม้มปากแน่น ตอนนี้รู้สึกอึดอัดจนหายใจไม่ทั่วท้องยังไงก็ไม่รู้
“ความทรงจำเก่าๆ เริ่มผุดขึ้นมาในหัวบ้างหรือเปล่าหรือไม่มีเลย”
“มีค่ะ แต่จะมาให้เห็นเป็นภาพในบางช่วง แล้วก็จะปวดหัวอยู่บ่อยๆ”
การตรวจเป็นไปตามขั้นตอนทางแพทย์ พี่หมอดูจะเป็นปกติมาก เขาทำเหมือนกับว่าระหว่างเราไม่เคยคบกันมาก่อน ทำให้ฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดในใจแต่ก็ยอมรับ ที่พี่หมอเป็นแบบนี้มันก็ดีแล้วแหละ
หลังจากตรวจเสร็จพี่หมอก็เอาแต่มองหน้าฉัน
“พี่คงสู้มันไม่ได้จริงๆ ขนาดพายความจำเสื่อมพายยังไม่ลืมมัน” จู่ๆ พี่หมอก็พูดขึ้นมา ทำเอาฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไงตอบกลับไปเลยจริงๆ
“พี่เลือกที่จะหนีทั้งที่เราควรจะคุยกันให้รู้เรื่อง ถ้าพี่ไม่ตัดสินใจหนีและขาดการติดต่อไปแบบนั้น พี่กับพาย...” พี่หมอถอนหายใจออกมาเบาๆ
ไม่รู้ว่าพี่หมอคิดอะไรอยู่ จู่ๆ ถึงได้เดินมาแล้วดึงตัวฉันไปกอด แถมยังกอดแน่นจนแทบจะหา
