เขาใช้ความแข็งแกร่งกระชากตัวเล็กมาเกยขอบโต๊ะ หลังจากนั้นขาเรียวก็จำใจอ้ากว้างเนื่องจากคุณหมอสอดตัวเข้าข้างใต้
สองแขนเรียวถูกรวบตึงไว้ด้านหลังด้วยมือเดียว คิ้วบางย่นเธอเริ่มใจสั่น
"ก่อนจะสอนวิธีป้องกัน..เธอต้องช่วยตัวเองให้เป็นก่อนด้วยวิธีที่ถูกสุขลักษณะ" หมอพูดจบก็ดึงมือเธอที่เขาขึงขึ้นมาอย่างอ่อนโยน "นิ้วต้องตัดเล็บให้สั้นมือต้องล้างให้สะอาด"
"มะ มันจะเจ็บนะคะ"
"เคยเหรอ"
"ไม่เคย"
สาวน้อยก้มหน้าลงต่ำ เธอเนียมอายด้วยความเดียงสา คุณหมอจู่โจมเธอด้วยสายตา เขาเริ่มผ่อนคลายอารมณ์เธอด้วยความอ่อนโยน
หมับ
มือน้อยถูกคว้ามาจับกลางเป้าที่เหลือแค่เพียงกางเกงในตัวจิ๋ว การสัมผัสลึกซึ้งทำไหล่ห่อสะดุ้งโหยง ตากลมมองจ้องอย่างไม่ลดละ
อ๊าาาย์
เสียงครางแหลมเมื่อโดนเรียวลิ้นสากตวัดลากเลียกางเกงในจนเปียกชุ่ม น้ำลายพ่นเป็นฟองชุ่มฉ่ำ ใบหน้าหวานเหยเกอย่างเลี่ยงไม่ได้
แคว่ก
"ค..คุณหมอ อึก!"
ตัวเล็กดิ้นสะบัดเมื่อมือหนากระชากข้างขอบจนกลีบฉ่ำโผล่สู้สายตาเนื้อนวลสีชมพูน่าเสน่ห์หา
"อย่าเกร็งนะ"
สิ้นสุดคำพูดหมอตัวสูงย่อตัวลง เขาจ่อใบหน้ามุดกลางหว่างขาขณะจับสองขายกตั้งฉากเป็นรูปตัวเอ็ม
เขาแหวกแหกจนเห็นเนื้อเเดงที่ซ่อนอยู่ภายใน รูชมพูหุบสนิทแต่กำลังมีน้ำสีใสปริ่มออกมา
ซู๊ดดด อ๊าง์~ เสียงดูดดังคล้ายซดน้ำ ตัวเล็กดิ้นพล่านครางเร่าด้วยหัวใจสั่นไหว ปากหนาตะปบหยอกล้อจนน้ำหวานเยิ้มไหล
สายตาปรือหวั่นไหวเธอไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน ขณะที่ตอนนี้แผ่นหลังเอนนั่งกึ่งนอน ปล่อยให้คุณหมอสุดหล่อฉกชิมความหวานที่หยาดหลั่งมาจากร่องงาม
"หนู มะ ไม่ไหวแล้ว อึก" เพราะแรงตวัดจากปลายลิ้นทำเสียวสะท้าน "ปวดฉี่ อ๊าย์"
"ปล่อยออกมาสิ ซี้ดด"
"ไม่ได้นะคะมันน่าอาย!"
"อย่าอั้นไว้ถ้าจะเสร็จก็ปล่อยออกมา"
ปฎิกริยากระตุกหน้าท้องแบนราบทำให้หมอวินรู้ถึงความต้องการแต่เพราะเธอไม่เคยสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองจึงคิดว่าปวดฉี่
ซู่
น้ำใสพุ่งออกมาล้นหลาม คนตัวสูงรีบผละใบหน้าออกเขายกหลังมือมาปาดเช็ดน้ำเมือกลื่นที่เลอะรอบปาก ตัวของสาวน้อยแดดิ้นพล่าน
คุณหมอเดินไปหยิบกล่องถุงยางออกมา เขาฉีกซองชูตรงหน้าให้เธอเห็นพร้อมคำสอน
ดึงออกมาจากนั้นบีบปลายหัวที่ใช้กักเก็บน้ำ จากนั้น ก็สวมลงแล้วรูดจนสุดโคนเอ็นกันจะหลุดระหว่างทาง
หมอจับดุ้นตัวเองพร้อมแสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง "แค่นี้ก็พร้อมใช้งาน"
เธอจ้องมองไม่วางตาแม้ในใจนึกหวั่น
พรึ่บ
"อะ!" แต่ต้องสะดุ้งจนร้องเสียงหลงอีกครั้ง "ถอดเสื้อหนูทำไมคะ"
"อยากเห็นว่าสวยไหม.."
"คุณหมอลามก"
"เธอต้องเรียนรู้อะไรอีกมากเลยนะ หึ"
หมอวินจ้องตาก่อนจะคว้ามือน้อยที่ยกขึ้นปิดสองเต้าออกช้าๆ เม็ดนมสีชมพูตั้งแข็งขนาดเต้าขนาดพอดีมือไม่ใหญ่เกินไป
จ๊วบ
อ๊าาาง์
เสียงครางระงมด้วยตัวสั่นระริก จุกนมแข็งโดนดูดสลับกันซ้ายขวา มือที่พยายามปัดป่ายถูกคว้าเอาไว้ขนาบข้างลำตัว ใบหน้าหล่อเหลายังคงละเลงความเสียวจากริมฝีปากขยี้สองเต้าอย่างไม่ปราณี
ความเคลิ้มก่อตัวตามเเรงสวาท สาววัยสิบแปดหลงระเริงความเสียวที่คุณหมอวัยทำงานมอบให้ เธอเงยหน้าครางเบากระตุกแอ่นสู้อย่างทนไม่ไหว
"งือ~ อ๊าาา~" สมองเบาโหวงไร้ภาพใด คุณหมอยังคงดูดเต้าแถมเคลื่อนมือมาบีบคลึงเพิ่มความเร้าใจ
"เเฉะแล้วสินะ" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยพลางปรายตามองเห็นเธอกำลังแสดงสีหน้าร่าน
ท่อนลำที่สวมถุงทับจ่อที่รูฉ่ำน้ำหวาน คุณหมอจับถูไถเพื่อคลึงความเสียวตรงจุดนั้น
"หย๊าาา!!" น้ำตาเธอไหลหลั่งเมื่อโดนลุกล้ำภายใน "ฮือ~เจ็บ คุณหมอเอาออกไป"
"ทนหน่อยอย่าดิ้นเดี๋ยวฉีกนะ"
"มะ ไม่เอาแล้ว อ๊าง์~"
"ตอดขนาดนี้ให้หยุดคงไม่ได้ ซี้ด อย่าขมิบ"
ตัวเล็กส่ายหน้าเธอร้องไห้ออกมา สายตาเว้าวอนทำให้ใจหมออ่อนไหว เขาคว้ารวมสองข้างแก้มพุ่งจูบเพื่อผ่อนคลาย รวบลิ้นเกี่ยวกันจนน้ำลายไหลลงคอ อึกอัก ต่อเนื่อง
"อ๊าห์ น้ำเธอเริ่มเยอะสงสัยปนเลือด" หมอวินพูดเสียงแหบพร่า "ฉันจะกระเเทกแล้วนะ"
ปึก!ปึก!ปึก!
เพราะครั้งแรกรูซิงจึงเจ็บปวดสาวน้อยรู้สึกทรมานอย่างเห็นได้ชัดคุณหมอไม่รอช้าพุ่งริมฝีปากหนาดูดไซ้เนินนม
อ๊าย์ ~ อือออ
ควาาเสียวพุ่งพรวดเมื่อโดนเรียนลิ้นยาวเลียลาก ร่างบางสั่นระริกเธอหลับตาลง ดุ้นยาวปนเลือดยัวคงถาโถม รูเล็กเริ่มผ่อนปรนบ้วนเมือกใสละเลงออกมา
พึก
มือหนาคุณหมอกระชากเอวบางลงมาจับเธอกดใบหน้าคว่ำแนบบนโต๊ะ แขนแกร่งคล้องเรียวขายกขึ้นกระหน่ำดุ้นสีเนื้อลำใหญ่กระทั้น จังหวะกระเพื่อมสองเต้าเสียดสีกับแผ่นกระจกรองวาง
ทั้งเสียวทั้งเจ็บทั้งมันส์โหมกระหน่ำ
"ไม่ไหวแล้ว หนู อ๊าง์~ไม่เอาแล้ว"
"ใกล้จะเสร็จ ซี้ดดด ทนหน่อย"
ตัวเล็กแดดิ้น คุณหมอจับสะโพกกระชากเข้าใส่เอ็นลำ เขาเน้นทุกแรงกระทำจนกระทั่งหลั่งน้ำกามใส่ถุงยางที่สวมใส่ไม่ยั้ง
ปึกกก!
อักกก
ดวงตากลมโตเบิกกว้างแรงอัดที่ย้ำจนมดลูกสะเทือนทำเธอสะท้านจึงดิ้นรนใช้เล็บจิกครูดเอกสารที่วางบนโต๊ะร่วงกระจัดกระจาย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
"ทำหน้าหงอยทำไม" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถาม "เธอเรียนรู้วิธีมีเพศสัมพันธ์ไปแล้วฉันสอนแบบไม่กักเลยนะ"
"คุณหมอนิสัยไม่ดี!!"
"เอาเถอะเรื่องมันเกิดแล้วอยากได้อะไรเป็นการตอบแทน"
"หนูไม่ได้ขายตัวนะคะ คุณหมอบ้า!!!"
โต้มมมม
จะว่าเป็นครั้งแรกก็ได้..ที่คุณหมอวัยหนุ่มหล่อเหลาถูกปฏิเสธ แถมประตูอัดกระแทกใส่ด้วยท่าทางไม่ชอบใจ แต่ความดื้อรั้นผยองกลับทำให้เขาติดใจ
หลายวันผ่านไป
"ผมลืมเอกสารซองสีขาวอีกแล้ว" คุณหมอเดินมายังตึกแม่บ้าน "ไม่ทราบว่าเก็บไว้ให้ผมหรือเปล่าครับป้าเพ็ญ"
"อ๋อ น่าจะอยู่ในกล่องเดี๋ยวไปยกมาให้นะคะ"
"ไม่เป็นไรครับผมเข้าไปเอาเอง"
"ห้องเก็บมีแต่เปื้อนฝุ่นนะคะตอนนี้กำลังให้อีมุกมันเก็บกวาดอยู่"
แกร๊ก
"แม่หนูไม่ได้อู้งานเลยนะดูหนังจบหนูจะรีบกวาด.." เสียงเปิดประตูทำให้สาวน้อยตกใจคิดว่าเป็นแม่รีบพูดแก้ตัว
"เด็กดื้อมัวทีวีดูละครนี่เองถึงไม่ยอมไปตึกห้องทำงานฉัน"
"อะไรคะ"
"ก็หายไปหลายวันฉันบอกแม่เธอแล้วไม่ใช่หรือไงว่าให้เธอเป็นคนรับผิดชอบของทำงานตึกฉัน"
วันนี้มุกสวมใส่กางเกงขาสั้นเสื้อแขนยาวเธอมองหน้าผู้ชายหล่อเหลาด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์
"ถ้าจะมาค้นหาเอกสารอยู่กองตรงนู้นค่ะ" นิ้วชี้เล็งไปยังมุมห้องแต่สายตาหมอจับจ้องที่เธอมากกว่า "มะ มองอะไรคะ"
"โดนเอาไปแค่ครั้งเดียวดูโตเป็นสาวเต็มวัยขึ้นเยอะเลยนะ"
"!!!!"
"อยากให้สอนอะไรให้อีกไหม"
สายตาคมจ้องสะกดเขาเดินตรงดิ่งไปหาแต่สาวน้อยกลับใช้มือดันผลักไส
หมั๊บ!
ตัวเล็กไม่อาจสู้ได้ เขากระชากข้อแขนเข้าใส่จนกระเด้งติดแผงอกแกร่ง
แกร๊ก
"คุณหมอกลับไปแล้วเหรอ.."
"กลับไปแล้ว"
"เอ้า ออกไปตอนไหนเนี่ย"
"มะ ไม่รู้สิแม่"
ผ่านไปสักครู่ แม่ก็เปิดประตูเข้ามาเอ่ยถามเห็นลูกสาวนั่งอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือริมหน้าต่าง แต่คำตอบกลับพ่นเสียงสั่น เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามกรอบหน้า
"ไม่สบายเหรออีมุก" แม่ถามย้ำ
"อากาศร้อน อะ~หนูร้อน"
"เปิดพัดลมสิ เฮ้อ ลูกคนนี้นี่"
"แม่ต้องไปทำความสะอาดตึกสามไม่ใช่หรือไงถ้าช้าเราจะได้กินข้าวเย็นมืดค่ำนะ"
"ก็จริง งั้นไปก่อนนะแล้วเก็บกวาดห้องด้วย"
ประตูปิดสนิทแม่ออกไปทำหน้าที่แม่บ้าน มุกกำหมัดไว้มั่นเธอหายใจถี่รวน เสียงบางอย่างเล็ดลอดจากใต้โต๊ะไม้ที่มีกำบัง
"เสร็จคาปากฉันเลยนะ"
ปรากฏว่าเป็นคุณหมอที่กำลังละเลงเรียวลิ้นดูดตวัดร่องที่ยังมีร่องรอยฉีกขาด เขาใช้มือแบกลีบเนื้ออูมแล้วแหย่ลิ้นควาน ความเสียวกดทับจนตัวเล็กดิ้นพล่านปลดปล่อยความต้องการออกมา
"มาทำกันเถอะ"
"!!!!"
หลายต่อหลายครั้งที่คุณหมอมักแอบมาหา เขาอ้างการค้นหาเอกสารที่เก็บมา แต่ทว่า..กลับเริงรักมอบความเสียวให้ลูกสาวตัวเล็กของแม่บ้านอย่างไม่ว่างเว้นวัน
เวลา ผ่านไปหลายเดือน หมอวินถูกย้ายไปประจำการที่ต่างจังหวัด เนื่องจากเป็นโรงพยาบาลในเครือของพ่อที่เปิดใหม่
บทสรุปคล้ายจะจบลงเพียงแค่ลุ่มหลงหลงชั่วคราว เขาเปลี่ยนเลขาเป็นผู้ชาย และ มอบหน้าที่ดูแลนักศึกษาฝึกงานให้หัวหน้าคนใหม่
"แม่..ถ้าสมมตินะ สมมติเราคิดถึงใครสักคนมากแปลว่าอะไร" จากสาวน้อยร่าเริงกลายเป็นเศร้าหงอยหลังจากที่คุณหมอจากไป
"มึงแอบไปมีความรักเมื่อไหร่อีมุก"
"ปะ เปล่าแม่! ใครจะไปมีความรักไร้สาระ"
"ระวังเถอะจะโดนเขาหลอก หึ พวกผู้ชายหน้าตาดีมันไว้ใจไม่ได้หรอก"
คำพูดตอกย้ำความห่วงใยของแม่ทำให้เธอสะอึกก่อนที่เสียงใครบางคนจะพูดแทรก
"สวัสดีครับป้าเพ็ญ"
คุณหมอกลับมาอีกครั้ง ทันทีใบหน้าของมุกก็ชา เธอพยายามลืมความรู้สึกฉาบฉวยที่เกิดขึ้น แต่การได้พบเจออีกครั้งตอกย้ำความโหยหา
"คุณหมอแวะมาทำธุระแถวนี้เหรอคะได้ข่าวว่าย้ายไปประจำการที่อื่นแล้ว" แม่ส่งยิ้มดีใจทักทายคุณหมอซึ่งเป็นเจ้านายที่แสนดี
"ใช่ครับพอดีผมมาจัดการธุรกิจส่วนตัวแต่อยากถามความสมัครใจก่อน"
"มีอะไรหรือเปล่าคะ.."
"ที่ทำงานใหม่ของผมมีแต่ผู้ชาย ถ้าจะใช้ให้มาทำความสะอาดห้องทำงานก็เกรงว่าจะไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยถ้าหากจะขอลูกสาวของป้าเพ็ญไปอยู่ที่นั่นจะอนุญาตไหมครับ เรื่องเรียนและทุกค่าใช้จ่ายผมจะเป็นออกให้ ส่วนเงินเดือนผมก็จ่ายต่างหาก หวังว่าป้าจะเห็นแก่อนาคตที่ดีของมุกนะครับ"
รอยยิ้มหล่อส่งผ่านแววตา แม้ความสัมพันธ์นี้จะเกิดขึ้นด้วยเหตุผลใด แต่เขาก็ยังคงโหยหาจนทนไม่ไหวกลับมารับสาวน้อยวัยสิบแปดอย่างเธอไปอยู่ร่วมกัน...