เข็มของหมอ EP.4(ตอนจบ)💉เมียเด็ก

1845 Words
เขาใช้ความแข็งแกร่งกระชากตัวเล็กมาเกยขอบโต๊ะ หลังจากนั้นขาเรียวก็จำใจอ้ากว้างเนื่องจากคุณหมอสอดตัวเข้าข้างใต้ สองแขนเรียวถูกรวบตึงไว้ด้านหลังด้วยมือเดียว คิ้วบางย่นเธอเริ่มใจสั่น "ก่อนจะสอนวิธีป้องกัน..เธอต้องช่วยตัวเองให้เป็นก่อนด้วยวิธีที่ถูกสุขลักษณะ" หมอพูดจบก็ดึงมือเธอที่เขาขึงขึ้นมาอย่างอ่อนโยน "นิ้วต้องตัดเล็บให้สั้นมือต้องล้างให้สะอาด" "มะ มันจะเจ็บนะคะ" "เคยเหรอ" "ไม่เคย" สาวน้อยก้มหน้าลงต่ำ เธอเนียมอายด้วยความเดียงสา คุณหมอจู่โจมเธอด้วยสายตา เขาเริ่มผ่อนคลายอารมณ์เธอด้วยความอ่อนโยน หมับ มือน้อยถูกคว้ามาจับกลางเป้าที่เหลือแค่เพียงกางเกงในตัวจิ๋ว การสัมผัสลึกซึ้งทำไหล่ห่อสะดุ้งโหยง ตากลมมองจ้องอย่างไม่ลดละ อ๊าาาย์ เสียงครางแหลมเมื่อโดนเรียวลิ้นสากตวัดลากเลียกางเกงในจนเปียกชุ่ม น้ำลายพ่นเป็นฟองชุ่มฉ่ำ ใบหน้าหวานเหยเกอย่างเลี่ยงไม่ได้ แคว่ก "ค..คุณหมอ อึก!" ตัวเล็กดิ้นสะบัดเมื่อมือหนากระชากข้างขอบจนกลีบฉ่ำโผล่สู้สายตาเนื้อนวลสีชมพูน่าเสน่ห์หา "อย่าเกร็งนะ" สิ้นสุดคำพูดหมอตัวสูงย่อตัวลง เขาจ่อใบหน้ามุดกลางหว่างขาขณะจับสองขายกตั้งฉากเป็นรูปตัวเอ็ม เขาแหวกแหกจนเห็นเนื้อเเดงที่ซ่อนอยู่ภายใน รูชมพูหุบสนิทแต่กำลังมีน้ำสีใสปริ่มออกมา ซู๊ดดด อ๊าง์~ เสียงดูดดังคล้ายซดน้ำ ตัวเล็กดิ้นพล่านครางเร่าด้วยหัวใจสั่นไหว ปากหนาตะปบหยอกล้อจนน้ำหวานเยิ้มไหล สายตาปรือหวั่นไหวเธอไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน ขณะที่ตอนนี้แผ่นหลังเอนนั่งกึ่งนอน ปล่อยให้คุณหมอสุดหล่อฉกชิมความหวานที่หยาดหลั่งมาจากร่องงาม "หนู มะ ไม่ไหวแล้ว อึก" เพราะแรงตวัดจากปลายลิ้นทำเสียวสะท้าน "ปวดฉี่ อ๊าย์" "ปล่อยออกมาสิ ซี้ดด" "ไม่ได้นะคะมันน่าอาย!" "อย่าอั้นไว้ถ้าจะเสร็จก็ปล่อยออกมา" ปฎิกริยากระตุกหน้าท้องแบนราบทำให้หมอวินรู้ถึงความต้องการแต่เพราะเธอไม่เคยสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองจึงคิดว่าปวดฉี่ ซู่ น้ำใสพุ่งออกมาล้นหลาม คนตัวสูงรีบผละใบหน้าออกเขายกหลังมือมาปาดเช็ดน้ำเมือกลื่นที่เลอะรอบปาก ตัวของสาวน้อยแดดิ้นพล่าน คุณหมอเดินไปหยิบกล่องถุงยางออกมา เขาฉีกซองชูตรงหน้าให้เธอเห็นพร้อมคำสอน ดึงออกมาจากนั้นบีบปลายหัวที่ใช้กักเก็บน้ำ จากนั้น ก็สวมลงแล้วรูดจนสุดโคนเอ็นกันจะหลุดระหว่างทาง หมอจับดุ้นตัวเองพร้อมแสดงให้ดูเป็นตัวอย่าง "แค่นี้ก็พร้อมใช้งาน" เธอจ้องมองไม่วางตาแม้ในใจนึกหวั่น พรึ่บ "อะ!" แต่ต้องสะดุ้งจนร้องเสียงหลงอีกครั้ง "ถอดเสื้อหนูทำไมคะ" "อยากเห็นว่าสวยไหม.." "คุณหมอลามก" "เธอต้องเรียนรู้อะไรอีกมากเลยนะ หึ" หมอวินจ้องตาก่อนจะคว้ามือน้อยที่ยกขึ้นปิดสองเต้าออกช้าๆ เม็ดนมสีชมพูตั้งแข็งขนาดเต้าขนาดพอดีมือไม่ใหญ่เกินไป จ๊วบ อ๊าาาง์ เสียงครางระงมด้วยตัวสั่นระริก จุกนมแข็งโดนดูดสลับกันซ้ายขวา มือที่พยายามปัดป่ายถูกคว้าเอาไว้ขนาบข้างลำตัว ใบหน้าหล่อเหลายังคงละเลงความเสียวจากริมฝีปากขยี้สองเต้าอย่างไม่ปราณี ความเคลิ้มก่อตัวตามเเรงสวาท สาววัยสิบแปดหลงระเริงความเสียวที่คุณหมอวัยทำงานมอบให้ เธอเงยหน้าครางเบากระตุกแอ่นสู้อย่างทนไม่ไหว "งือ~ อ๊าาา~" สมองเบาโหวงไร้ภาพใด คุณหมอยังคงดูดเต้าแถมเคลื่อนมือมาบีบคลึงเพิ่มความเร้าใจ "เเฉะแล้วสินะ" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยพลางปรายตามองเห็นเธอกำลังแสดงสีหน้าร่าน ท่อนลำที่สวมถุงทับจ่อที่รูฉ่ำน้ำหวาน คุณหมอจับถูไถเพื่อคลึงความเสียวตรงจุดนั้น "หย๊าาา!!" น้ำตาเธอไหลหลั่งเมื่อโดนลุกล้ำภายใน "ฮือ~เจ็บ คุณหมอเอาออกไป" "ทนหน่อยอย่าดิ้นเดี๋ยวฉีกนะ" "มะ ไม่เอาแล้ว อ๊าง์~" "ตอดขนาดนี้ให้หยุดคงไม่ได้ ซี้ด อย่าขมิบ" ตัวเล็กส่ายหน้าเธอร้องไห้ออกมา สายตาเว้าวอนทำให้ใจหมออ่อนไหว เขาคว้ารวมสองข้างแก้มพุ่งจูบเพื่อผ่อนคลาย รวบลิ้นเกี่ยวกันจนน้ำลายไหลลงคอ อึกอัก ต่อเนื่อง "อ๊าห์ น้ำเธอเริ่มเยอะสงสัยปนเลือด" หมอวินพูดเสียงแหบพร่า "ฉันจะกระเเทกแล้วนะ" ปึก!ปึก!ปึก! เพราะครั้งแรกรูซิงจึงเจ็บปวดสาวน้อยรู้สึกทรมานอย่างเห็นได้ชัดคุณหมอไม่รอช้าพุ่งริมฝีปากหนาดูดไซ้เนินนม อ๊าย์ ~ อือออ ควาาเสียวพุ่งพรวดเมื่อโดนเรียนลิ้นยาวเลียลาก ร่างบางสั่นระริกเธอหลับตาลง ดุ้นยาวปนเลือดยัวคงถาโถม รูเล็กเริ่มผ่อนปรนบ้วนเมือกใสละเลงออกมา พึก มือหนาคุณหมอกระชากเอวบางลงมาจับเธอกดใบหน้าคว่ำแนบบนโต๊ะ แขนแกร่งคล้องเรียวขายกขึ้นกระหน่ำดุ้นสีเนื้อลำใหญ่กระทั้น จังหวะกระเพื่อมสองเต้าเสียดสีกับแผ่นกระจกรองวาง ทั้งเสียวทั้งเจ็บทั้งมันส์โหมกระหน่ำ "ไม่ไหวแล้ว หนู อ๊าง์~ไม่เอาแล้ว" "ใกล้จะเสร็จ ซี้ดดด ทนหน่อย" ตัวเล็กแดดิ้น คุณหมอจับสะโพกกระชากเข้าใส่เอ็นลำ เขาเน้นทุกแรงกระทำจนกระทั่งหลั่งน้ำกามใส่ถุงยางที่สวมใส่ไม่ยั้ง ปึกกก! อักกก ดวงตากลมโตเบิกกว้างแรงอัดที่ย้ำจนมดลูกสะเทือนทำเธอสะท้านจึงดิ้นรนใช้เล็บจิกครูดเอกสารที่วางบนโต๊ะร่วงกระจัดกระจาย หนึ่งชั่วโมงต่อมา "ทำหน้าหงอยทำไม" น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถาม "เธอเรียนรู้วิธีมีเพศสัมพันธ์ไปแล้วฉันสอนแบบไม่กักเลยนะ" "คุณหมอนิสัยไม่ดี!!" "เอาเถอะเรื่องมันเกิดแล้วอยากได้อะไรเป็นการตอบแทน" "หนูไม่ได้ขายตัวนะคะ คุณหมอบ้า!!!" โต้มมมม จะว่าเป็นครั้งแรกก็ได้..ที่คุณหมอวัยหนุ่มหล่อเหลาถูกปฏิเสธ แถมประตูอัดกระแทกใส่ด้วยท่าทางไม่ชอบใจ แต่ความดื้อรั้นผยองกลับทำให้เขาติดใจ หลายวันผ่านไป "ผมลืมเอกสารซองสีขาวอีกแล้ว" คุณหมอเดินมายังตึกแม่บ้าน "ไม่ทราบว่าเก็บไว้ให้ผมหรือเปล่าครับป้าเพ็ญ" "อ๋อ น่าจะอยู่ในกล่องเดี๋ยวไปยกมาให้นะคะ" "ไม่เป็นไรครับผมเข้าไปเอาเอง" "ห้องเก็บมีแต่เปื้อนฝุ่นนะคะตอนนี้กำลังให้อีมุกมันเก็บกวาดอยู่" แกร๊ก "แม่หนูไม่ได้อู้งานเลยนะดูหนังจบหนูจะรีบกวาด.." เสียงเปิดประตูทำให้สาวน้อยตกใจคิดว่าเป็นแม่รีบพูดแก้ตัว "เด็กดื้อมัวทีวีดูละครนี่เองถึงไม่ยอมไปตึกห้องทำงานฉัน" "อะไรคะ" "ก็หายไปหลายวันฉันบอกแม่เธอแล้วไม่ใช่หรือไงว่าให้เธอเป็นคนรับผิดชอบของทำงานตึกฉัน" วันนี้มุกสวมใส่กางเกงขาสั้นเสื้อแขนยาวเธอมองหน้าผู้ชายหล่อเหลาด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์ "ถ้าจะมาค้นหาเอกสารอยู่กองตรงนู้นค่ะ" นิ้วชี้เล็งไปยังมุมห้องแต่สายตาหมอจับจ้องที่เธอมากกว่า "มะ มองอะไรคะ" "โดนเอาไปแค่ครั้งเดียวดูโตเป็นสาวเต็มวัยขึ้นเยอะเลยนะ" "!!!!" "อยากให้สอนอะไรให้อีกไหม" สายตาคมจ้องสะกดเขาเดินตรงดิ่งไปหาแต่สาวน้อยกลับใช้มือดันผลักไส หมั๊บ! ตัวเล็กไม่อาจสู้ได้ เขากระชากข้อแขนเข้าใส่จนกระเด้งติดแผงอกแกร่ง แกร๊ก "คุณหมอกลับไปแล้วเหรอ.." "กลับไปแล้ว" "เอ้า ออกไปตอนไหนเนี่ย" "มะ ไม่รู้สิแม่" ผ่านไปสักครู่ แม่ก็เปิดประตูเข้ามาเอ่ยถามเห็นลูกสาวนั่งอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือริมหน้าต่าง แต่คำตอบกลับพ่นเสียงสั่น เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามกรอบหน้า "ไม่สบายเหรออีมุก" แม่ถามย้ำ "อากาศร้อน อะ~หนูร้อน" "เปิดพัดลมสิ เฮ้อ ลูกคนนี้นี่" "แม่ต้องไปทำความสะอาดตึกสามไม่ใช่หรือไงถ้าช้าเราจะได้กินข้าวเย็นมืดค่ำนะ" "ก็จริง งั้นไปก่อนนะแล้วเก็บกวาดห้องด้วย" ประตูปิดสนิทแม่ออกไปทำหน้าที่แม่บ้าน มุกกำหมัดไว้มั่นเธอหายใจถี่รวน เสียงบางอย่างเล็ดลอดจากใต้โต๊ะไม้ที่มีกำบัง "เสร็จคาปากฉันเลยนะ" ปรากฏว่าเป็นคุณหมอที่กำลังละเลงเรียวลิ้นดูดตวัดร่องที่ยังมีร่องรอยฉีกขาด เขาใช้มือแบกลีบเนื้ออูมแล้วแหย่ลิ้นควาน ความเสียวกดทับจนตัวเล็กดิ้นพล่านปลดปล่อยความต้องการออกมา "มาทำกันเถอะ" "!!!!" หลายต่อหลายครั้งที่คุณหมอมักแอบมาหา เขาอ้างการค้นหาเอกสารที่เก็บมา แต่ทว่า..กลับเริงรักมอบความเสียวให้ลูกสาวตัวเล็กของแม่บ้านอย่างไม่ว่างเว้นวัน เวลา ผ่านไปหลายเดือน หมอวินถูกย้ายไปประจำการที่ต่างจังหวัด เนื่องจากเป็นโรงพยาบาลในเครือของพ่อที่เปิดใหม่ บทสรุปคล้ายจะจบลงเพียงแค่ลุ่มหลงหลงชั่วคราว เขาเปลี่ยนเลขาเป็นผู้ชาย และ มอบหน้าที่ดูแลนักศึกษาฝึกงานให้หัวหน้าคนใหม่ "แม่..ถ้าสมมตินะ สมมติเราคิดถึงใครสักคนมากแปลว่าอะไร" จากสาวน้อยร่าเริงกลายเป็นเศร้าหงอยหลังจากที่คุณหมอจากไป "มึงแอบไปมีความรักเมื่อไหร่อีมุก" "ปะ เปล่าแม่! ใครจะไปมีความรักไร้สาระ" "ระวังเถอะจะโดนเขาหลอก หึ พวกผู้ชายหน้าตาดีมันไว้ใจไม่ได้หรอก" คำพูดตอกย้ำความห่วงใยของแม่ทำให้เธอสะอึกก่อนที่เสียงใครบางคนจะพูดแทรก "สวัสดีครับป้าเพ็ญ" คุณหมอกลับมาอีกครั้ง ทันทีใบหน้าของมุกก็ชา เธอพยายามลืมความรู้สึกฉาบฉวยที่เกิดขึ้น แต่การได้พบเจออีกครั้งตอกย้ำความโหยหา "คุณหมอแวะมาทำธุระแถวนี้เหรอคะได้ข่าวว่าย้ายไปประจำการที่อื่นแล้ว" แม่ส่งยิ้มดีใจทักทายคุณหมอซึ่งเป็นเจ้านายที่แสนดี "ใช่ครับพอดีผมมาจัดการธุรกิจส่วนตัวแต่อยากถามความสมัครใจก่อน" "มีอะไรหรือเปล่าคะ.." "ที่ทำงานใหม่ของผมมีแต่ผู้ชาย ถ้าจะใช้ให้มาทำความสะอาดห้องทำงานก็เกรงว่าจะไม่เป็นระเบียบเรียบร้อยถ้าหากจะขอลูกสาวของป้าเพ็ญไปอยู่ที่นั่นจะอนุญาตไหมครับ เรื่องเรียนและทุกค่าใช้จ่ายผมจะเป็นออกให้ ส่วนเงินเดือนผมก็จ่ายต่างหาก หวังว่าป้าจะเห็นแก่อนาคตที่ดีของมุกนะครับ" รอยยิ้มหล่อส่งผ่านแววตา แม้ความสัมพันธ์นี้จะเกิดขึ้นด้วยเหตุผลใด แต่เขาก็ยังคงโหยหาจนทนไม่ไหวกลับมารับสาวน้อยวัยสิบแปดอย่างเธอไปอยู่ร่วมกัน...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD