คนนี้...ของผม

Ep 7 เตรียมย้าย

S : รอตรงม้าหินที่จอดรถ

T : 15 นาที

S : ok

ระหว่างที่ผมเดินไปที่รถ ภาพตรงหน้าแม่งทำหงุดหงิดอีกรอบ ผมว่าผมก็เลือกผู้หญิงไม่โดดเด่น ธรรมดาขั้นสุดแล้วนะ

ผมก้าวเท้ายืนประชิดตัวเธอ จากด้านหลังไอ้ผู้ชายที่กำลังแลกไลน์กับเธอ ก็พยักหน้าให้ผมแล้วก็บอกลายัยเตี้ย

"เอ้า มาเงียบ ๆ ตกใจหมด"

ฉันตกใจเลยบ่นออกไป แต่เมื่อเห็นสีหน้าแววตาของติน ฉันว่าฉันคงต้องหุบปาก แล้วทำอะไรสักอย่าง

หมับ.....มือจับที่ปลายเสื้อชอปสีเทา ดึงเล็กน้อย

"คือคนเมื่อกี้ เพื่อนต้องไปฝึกงาน บริษัทเดียวกันเดือนหน้าเลยแลกไลน์กันไว้ เพื่อมีอะไรจะได้ช่วยเหลือกัน"

นิ่ง ไอ้บ้านี่ยังคงนิ่งต่อไป ยืนถือบุหรี่สูบไม่สนใจที่ฉันพูด

"ฉันให้ดูข้อความที่คุยก็ได้นะ มันมีแฟนแล้วอยู่คณะเดียวกัน"

กุยืนทำอะไรว่ะเนี้ยะ กุง้อ ผช ทั้ง ๆ ที่กุไม่ผิด งงมาก

ผมนั่งอยู่ที่โซฟายาวในห้องของเธอ มันไม่ได้เล็กมากแต่เพราะผมขายาว พอจะนอนเล่นทีก็ลำบากเลยเดินเข้าไปนอนบนเตียงแทน

"เฮ้ยยยย ไม่นอน ๆ กลับไปได้แล้ว" เธอโวยวายใส่ผม

"ทำไมอ่ะ เป็นผัวเมียกันไม่นอนเตียงให้นอนไหน"

ผมไม่ได้อยากหยาบคายนะแต่เธอก็ดื้อเถียงตลอด ไม่ค่อยยอมรับว่าเราคบกัน เหมือนแอบกินกันมากกว่า

"ไอ้บ้า กล้าพูดได้ไงหน้าไม่อาย"

เธอบ่นว่าผมแต่หูแดงเชียว มือก็พับเสื้อผ้าในตู้ใส่กระเป๋า ผมมองเธอก็แอบสงสัย ทำไมเธอไม่ค่อยแต่งหน้าเหมือนคนอื่น

แต่ก็ดีแระ ผมไม่ชอบคนแต่งตัวจัด ๆ ขี้เกียจนั่งรอ ใส ๆจืด ๆ แบบนี้ไม่มีคนมาวุ่นวายดี (หรอว่ะ)

จบจากไอ้หน้าเข้ม ยังมี 1 ติดอยู่ในใจผม อีกคนที่งานดนตรี ไว้ผมยาวมัดรวบสักที่คอยาวลงมาถึงแขน

เท่ห์ดี เสียอย่างเดียวแม่งชอบยัยเตี๊ย ผมมั่นใจแต่ผมไม่รู้ว่ามันเป็นใคร และจะโผล่มาตอนไหน

"ติน... ไม่ย้ายได้ไหม สัญญาจะไม่พูดไม่คุยกับแดนเลย"

เธอลุกมานั่งข้างผม เอามือเล็ก ๆ จับแขนผมอีกแระพฤติกรรมนี้ ผมต้องเมมไว้เลย จับปุบต้องอ้อนวอนขอไรสักอย่าง

ไม่ก็ทำไรผิดมาแน่นอน

"ทำไม" ผมถามเสียงแข็ง

"ก็เราเพิ่งคบกัน ยังไม่รู้จักอะไรกันเลยอยู่ด้วยกันเดี๋ยวก็ทะเลาะกันเราค่อยๆ คบกันไปไม่ดีกว่าหรอ"

ผมยกคิ้วเชิงถาม ตอนแรกว่าจะคุยต่อ เปลี่ยนใจล่ะ

รวบเลยดีกว่า ผมก้มลงไปที่ซอกคอ เหมือนเดิมมือขาผมพร้อมทำงาน

เสียงครางแบบดิ้นรนอ้อนวอนให้ผมหยุด รู้ว่าไม่ได้ผล ยัยเตี้ยยังจะพยายามผมยกตัวเธอขึ้นมาให้อยู่ในท่านั่งคร่อม

หน้าอกเธอจะอยู่ในตำแหน่งที่พอดิบพอดีกับหน้าผมตอนก้มไปกิน

ฉันแพ้ทางนี้ทุกทีเลย ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมดเวลามือตินลูบไล้ฉัน ฉันเหลือบไปเห็นมือที่ยังมีแผลจากเมือคืน

เลยตัดสินใจเอามือไปช่วยตินถอดเสื้อออก แกะหัวเข็มขัดกับกระดุมยีนส์ตาเขาเบิกกว้างระหว่างที่มองฉันทำ

T : ใครสอนทำ

S : แอบดูหนังโป๊มา ไม่ชอบหรอ

T : ไม่ต้องย้ายแระ

S : ไม่ต้องย้ายจริงดิ่

ฉันดีใจมากไปหน่อย แสดงอาการร่าเริ่งออกมา

T : ย้ายพรุ่งนี้ เพราะคืนนี้จะทำอย่างอื่น คิดว่าน่าจะได้นอนเกือบเช้า

S : ไอ้บ้า

ก็เกือบตี 2 ฉันถึงจะได้นอน ไม่รู้เอาแรงมาจากไหนทำฉันแทบลุกไม่ขึ้น ดีน่ะมีเรียนบ่าย

นี่ก็ยังไม่ได้บอกเพื่อนๆ ว่าจะย้ายคอนโดไลน์ทิ้งไว้ดีกว่า เข้าพวกมันคงอ่าน

กรุปชะนีแรดๆ ไม่แรดไม่ใช่ชะนี

S : กุจะย้ายคอนพรุ่งนี้ไปอยู่กัยติน ไว้เสร็จกุมาเล่า

Xoxo 😘

ใช้เวลาไม่นานเพราะยัยเตี้ยเอาของไปไม่เยอะ คอนนี้ชื่อเธอ ไม่เสียค่าเช่าเธอบอกว่าเดี๋ยวขาดอะไรค่อยแวะมาเอา

ของส่วนมากเลยไว้ที่ห้องเธอเหมือนเดิม ห้องผมที่บ้านซื้อให้เพราะช่วงก่อนเข้าปี 1 พี่ ๆ ผม แต่งงานมีหลานทุกคน

เลยอยากให้ผมที่พื้นที่ส่วนตัว ก็จัดการให้คอนโดผมเป็นของขวัญเข้ามหาวิทยาลัยได้

แน่นอนผมเรียนดี อันดับไม่เคยหลุด 1-5 ในทุกเทอมตั้งแต่เด็ก ๆ เรียนเก่ง หล่อ รวย เธอควรภูมิใจในตัวแฟนคนนี้น่ะยัยเตี้ย

ห้องผมมีห้องนอนเล็กแต่ผมปรับเป็นห้องเก็บเสียงเป็นสตูดิโอส่วนตัวไปแระ

ยัยเตี้ยเลยต้องนอนกับผม ซึ่งมันก็ควรจะเป็นแบบนั้นบ่นได้บ่นไป ทำไรไม่ได้หรอกครับ

"เหนื่อยจัง" ฉันบ่นกับตัวเอง แต่วิวข้างนอกสวยมาก วิวแม่น้ำซึ่งเป็นโค้งน้ำพอดีฉันนั่งมองเพลินเลย

"เมอร์ไปกินข้าวกัน ตินหิวแล้ว" ตินนั่งลงเอามือโอบเอวฉัน คางเกยอยู่บนไหล่ข้างนึง

ฉันคงไว้ใจอิตานี้ได้แระ ฉันคงจะไม่เสียใจหรอกนะ แฟนคนแรกถึงจะไม่ใช่รักแรกก็เถอะ

"ไปดิ่ อยากกินอะไรล่ะ" ฉันตอบพร้อมกับเอามือลูบแก้มเขา

"ไก่ทอด อยากกินมากกกกกก"

พูดไปก็หอมแก้มฉันอีก 2-3 ที ฉันยิ้มพยักหน้าให้ เรา 2 คนลุกขึ้น หยิบกุญแจรถพากันไปหาไก่ทอดกิน