มาร์คอฟเข้าใจแล้วว่าไปทำอะไรให้คุณวินัยไม่พอใจ เพราะเขาไปทำร้ายลูกสาวของคุณวินัยนั่นเอง และมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่คุณวินัยจะโกรธเขาขนาดนี้ รวมถึงครามพี่ชายของเธอด้วย เขาเกือบจะทำร้ายพี่ชายของเธอ และคำพูดในวันนั้นของครามก็แล่นเข้ามาในหัวของเขาทันที
“มึงได้ยินแล้วใช่ไหมว่าน้องไม่อยากจดทะเบียนสมรสกับมึง แล้วมึงจะไปบังคับน้องทำไม”
“มันเรื่องของกูกับเธอ มึงไม่เกี่ยว”
“เกี่ยวสิ และเกี่ยวมากๆ ด้วย ถ้ามึงรู้ความจริง มึงอาจจะเสียใจจนมาก้มกราบแทบเท้ากูก็ได้นะ”
“ไม่มีวัน ทุกเรื่องที่กูตัดสินใจ กูไม่มีวันที่จะเสียใจกับอะไรทั้งนั้น”
“มึงจำคำของมึงไว้ให้ดี”
ตอนนี้เขายืนตัวชาต่อหน้าของเธอ รอยยิ้มของเธอที่ยิ้มให้เหล่าหุ้นส่วนต่างๆ ในตอนนี้มันช่วงสวยหวาน และดูมีความสุขมาก เขาชอบรอยยิ้มของเธอจัง
เขายืนมองไม่ขยับตัวไปไหนและมองใบหน้าเธออยู่อย่างนั้นอยู่นานสองนาน แต่เขาก็ต้องหลุดจากภวังค์ความคิดของตัว
