หญิงสาวบีบมือเข้าหาอย่างอย่างเต็มแรงด้วยความตกใจ ที่จู่ๆ ชายหนุ่มก็วางแก้วน้ำลงกระแทกบนโต๊ะจนเกิดเสียงดัง
“ฉันไม่อนุญาตให้เธอไป” เขาตวัดสายตามองเธอด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก
หญิงสาวจึงเอาแต่ก้มหน้าลง และยอมรับความเป็นจริง ตามคำสั่งที่ชายหนุ่มเพิ่งจะพูดออกมา
“ค่ะ”
“กินข้าวสิ”
“คุณ ทะทานเลยค่ะ คือน้ำแข็งไม่หิว”
“...”
“ขอตัวก่อนนะคะ” สิ้นสุดเสียงของเธอ เธอก็ตัดสินใจลุกจากเก้าอี้โต๊ะอาหารรีบวิ่งขึ้นไปบนห้องของเธอทันที
เมื่อเธอเข้ามาในห้อง น้ำตาของเธอก็ดันไหลออกมา ด้วยความน้อยใจ
‘ทำไมนะ เธอขอเขาแค่ไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนแค่นี้เอง ทำไมถึงไม่ได้ ทำไมใจร้ายกับเธอจัง’
เธอทรุดตัวลงตรงปลายเตียงและก้มหน้าชันเข่าขึ้น พร้อมกับร้องไห้ออกมาเบาๆ หัวใจของเธอรู้สึกปวดหนึบๆ ขึ้นมา เมื่อนึกถึงคำพูดและใบหน้าของเขาที่มองเมื่อครู่นี้
เธอนั่งร้องไห้อยู่นานหลายนาที ก่อนจะตัดสินใจกดเบอร์โทรศัพท์ไปหาเพื่อนรั
