เธอที่ได้ยินดังนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วทำเป็นเมินชายหนุ่ม ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง
ในตอนนี้เธอไม่อยากจะเจอหน้าเขาเลย ไม่อยากเผชิญหน้าหรือแม้แต่ได้ยินเสียงของเขา เพราะเธอยังทำใจยอมรับเรื่องราวต่างๆ ที่เข้ามาในตอนนี้ไม่ได้
‘เขาจะมาอยู่ตรงนี้ทำไมกัน ทำไมวันนี้เขาถึงไม่ไปหาอันนา ว่าที่ภรรยาของเขากันนะ’
หลังจากที่เธอเดินเข้ามาในห้องและกำลังจะปิดประตูลง เธอก็ได้รับถึงแรงกระแทกของประตูเข้าอย่างแรง จนเธอต้องหันกลับไปมอง แล้วก็พบว่ามาร์คอฟเดินตามเธอเข้ามาถึงในห้องนั่นเอง
“พนิดา เธอกล้าเมินฉันอย่างนั้นเหรอ”
“...”
“เธอกล้าที่จะไม่ยอมพูดคุยกับฉัน เพราะไอ้หมอนั้นใช่ไหม”
“...”
หญิงสาวเอาแต่เงียบและไม่พูดไม่จา และจู่ๆ น้ำตาเจ้ากรรมมันก็เอ่อล้นดวงตาออกมาอีกครั้ง เพราะเสียงตะคอกของชายหนุ่ม
“ตอบฉันมาสิ”
“ฮึก คุณออกไปนะ อย่ามายุ่งกับหนู และห้ามเรียกพี่ครามแบบนั้นด้วย”
ชายหนุ่มได้ย
