"Buntis ako, Axel..."
My lips parted at what she said. I felt like strength left my body. "No..." I whispered. I repeatedly shook my head.
Hindi pwede... Si Eris lang ang naiisip ko... No...
Muli akong bumaling kay Selena nang may naisip. "Are you sure it's mine?" I carelessly asked.
I saw pain in her eyes. Nag-iwas ako ng tingin at mariing napapikit.
"I'm sorry, Axel... Kung hindi ako nalasing rin nang gabing 'yon ay hindi sana nangyari 'to..."
Muli lang akong umiling at napahilamos sa mukha gamit ang mga palad.
"Lalayo nalang ako, Axel... Kami ng anak mo." she said.
Hindi ako nakapagsalita. Naghalo na ang maraming bagay sa isipan ko.
"Pero..." she started sobbing. Hindi ako nakatingin sa kaniya. "I will need your support—nakikita mo naman siguro na hindi ko kayang bumuhay
