“นี่...ฉันไม่ได้ชื่อทอมบอยนะ ฉันชื่อกระต่าย แล้วคุณจะเอาไงกับฉัน แบบนี้เรียกว่าพรากผู้เยาส์หรือเปล่า ระวังนะจะโดนข้อหาหนัก”
“อุ๊ย...กลัวจนตัวสั่น” เขายักไหล่และพลอยทำให้เมฆและดำผู้ติดตามทั้งสองหัวเราะกันไปด้วย เปรมชี้หน้าหล่อนแล้วพูดว่า
“อายุตั้งสิบแปด จะเข้ามหาวิทยาลัยแล้วเขาไม่เรียกว่าพรากผู้เยาว์หรอกนะแต่เธอจะโดนข้อหาบุกรุกที่คนอื่นยามวิกาลน่ะไม่ว่า ฉันว่าอยู่แบบสงบๆ เงียบปากไว้ดีกว่าให้เรื่องนี้ถึงหูไอ้เกรียง เธอคงไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่หรอกใช่ไหม”
“แล้วคุณจะเอาไงเนี่ย จะมากักตัวฉันไว้แบบนี้ไม่ได้นะ”
“ก็แค่ไม่กี่วัน ให้พี่ชายของเธอสงสัยว่าน้องสาวหายไปไหน ถ้าตุกติกคิดหนีเรื่องของเธอกลายเป็นคดีใหญ่แน่”
คำพูดเอาจริงของเปรมทำให้กระต่ายต้องอุบปากเงียบ หล่อนเริ่มกลัวว่าเขาจะไม่ไว้หน้าและทำอย่างที่พูดจริง ๆ เพราะก่อนหน้านี้หล่อนได้ยินกิตติศัพท์ว่าเขาทั้งดุและเถื่อนขนาดไหนและพอได้มาเจอตั
