“บอส...บอสคะ...อ๊าว!...บอส”
หล่อนส่งเสียงเรียกทั้งที่อีกฝ่ายวางสายไปแล้ว เนตราวางโทรศัพท์ลงและถอนหายใจอีกคำรบ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ทำไมเผชิญต้องให้หล่อนมารับหน้าปรมัตอยู่เรื่อย จะปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะเดี๋ยวจะตกงานไม่รู้ตัว ถึงกระนั้นเนตราก็ยังคิดไม่ตกเลยว่าคราวนี้หล่อนจะปั้นหน้าเวลาอยู่กับ ผัวเก่า ที่อยากให้เขาเป็นคนแปลกหน้าได้ยังไง
เนตราทำตามที่เผชิญสั่งทุกอย่าง พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จหล่อนก็ไปห้องอาหารโดยมีพนักงานจัดเตรียมอาหารใส่กล่องอย่างดีให้หล่อนนำไปให้ปรมัตที่ท่าเรือ ที่นั่นเขารออยู่ก่อนแล้ว วันนี้เขาสวมชุดลำลองเป็นเสื้อโปโลกางเกงขาสั้น ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังดูดีและหล่อเหลาจนบางครั้งเนตราก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นลึกๆ พอหล่อนไปถึงเขาก็พูดขึ้นว่า
“มาแล้วเหรอเน...ลงเรือกันเถอะ”
“มีใครไปบ้างคะ” หญิงสาวถามพลางชะเง้อมองในลำเรือที่จอดเทียบท่า ปรมัตยิ้มและบอกว่า
“ไม่มีใครไปหรอก เราไปกันแค่ส
