ไปดูหิ่งห้อยกันนะ

1517 Words

ตอนที่ 32 เกศแก้ววิดีโอคอลคุยกับคุณพ่อ พร้อมกับชูมือที่เต็มไปด้วยถุงพลาสติกใส่ของที่เดินซื้อบริเวณตลาดน้ำ พอเกศแก้วคุยกับบิดาเสร็จ อัญญารินทร์ก็เอ่ยขึ้น “เกศพี่ว่าเรากลับกันเถอะ” “อะไรกันคุณ อย่าบอกครับว่าเดินแค่นี้เหนื่อยแล้ว” ไบรอัลเอ่ยทักอัญญารินทร์ที่ชวนเกศแก้วรีบกลับ “ไม่ได้เหนื่อยสักหน่อย แต่นี่มันจะ 2 ทุ่มแล้ว” อัญญารินทร์ชี้มือไปที่นาฬิกาข้อมือ “ยังไม่ดึกเลยนะคะคุณอัญญา” เกศแก้วแก้ตัว เพราะเวลานี้ตลาดกำลังคึกคักเป็นอย่างมาก นักท่องเที่ยวเดินเลือกซื้อของกันอย่างสนุกสนาน ปกติแล้วเกศแก้วก็มักจะมาเดินเที่ยวที่ตลาดเป็นประจำอยู่แล้วเพียงแต่วันนี้เธอรู้สึกสนุกกว่าทุกครั้งเพราะมีคนมาเดินด้วยซึ่งแต่ก่อนเธอก็จะเดินคนเดียวเสียมากกว่า “พี่กลัวป้านวลนั่นแหละจะห่วงเพราะเราหายออกมาจากบ้านกันตั้งแต่ 6 โมงเย็นแล้วนะ” ความจริงอัญญารินทร์กลัวว่าป้านวลจะพูดเรื่องเธอกับไบรอัลให้คุณยายฟัง “อุ๊ย!

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD