ตอนที่ 36
บานประตูภายในเรือนหลังใหญ่ค่อย ๆ แง้มออก หญิงสาวค่อย ๆ ก้าวเท้าเข้าประตูที่แง้มเพียงเล็กน้อยบานนั้น เธอพยายามทำให้ค่ำคืนนี้เป็นค่ำคืนที่เงียบที่สุดอย่างที่มันควรจะเป็น ใบหน้าที่ลอดออกมาจากบานประตูมองซ้ายทีมองขวาทีเพื่อสังเกตสถานการณ์ในบ้าน เมื่อเธอเห็นว่าทางสะดวกแล้วจึงค่อย ๆ เดินเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูอย่าเบามือที่สุด
“ไปไหนมา กลับซะดึกเชียว” อัญญารินทร์ใจหล่นวูบและเต้นแรงเกือบจะหลุดออกมานอกอก เสียงคุณยายนั่งอยู่ที่เก้าอี้ไม้ ที่อยู่ในความมืด มีแค่แสงสลัวจากข้างนอกที่พอจะมองเห็นได้
“เออ!. หนูไปดูหิ่งห้อยมาค่ะ” คุณถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า
“ไม่เคยเห็นหรือหิ่งห้อย”
“คือว่า..เออ!!! หนู” อัญญารินทร์อ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ออกไม่คิดว่าจะโดนคุณยายดักรอและจู่โจมแบบสายฟ้าแลบขนาดนี้
“ไปกับพ่อไบรอัลมาละซิ ไหนว่าไม่รู้จักกันไง” คุณยายต่อว่าอย่างรู้ทัน
“เออ!..คือ!! หนูให้จอยมาเรียนคุณยาย
