คาเมลมองแผ่นหลังพี่ชายไปจนสุดสายตา ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปภายในห้องนอนที่พี่ชายพึ่งจะเดินออกมา ถึงได้เห็นองศานั่งร้องไห้จนตัวสั่นอยู่ตรงขอบเตียง..
เสียงปิดประตูห้องทำร่างเล็กค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนจะใช้มือเช็ดน้ำตาลวกๆ แล้วถึงหยัดตัวลุกจะเดินออกไป
"ขอคุยด้วยก่อนได้ไหม" แต่เพราะประโยคของคาเมล องศาถึงได้หันกลับมา ใบหน้าสวยพยักหน้าให้อีกคนแทนคำตอบ "ทะเลาะกันเหรอ" คำถามแรกของคาเมลที่เอ่ยถามออกไป
และคำตอบที่ได้รับกลับมาก็เป็นการพยักหน้าอีกเช่นเคย
"เรื่องอะไร ทำไมคอปร้องไห้"
"คุณคอปร้องไห้เหรอคะ" ไม่มีคำตอบให้คาเมล แต่เป็นคำถามที่เอ่ยถามกลับมาแทน "ขอโทษนะคะ"
"เอาใหม่นะ เรามาคุยกันใหม่..ไม่เอาในสถานะที่เมลเป็นน้องคอป แต่เอาเป็นในสถานะที่เราเป็นเพื่อนกัน อายุเท่ากันนี่" พูดจบ คาเมลก็จูงมือพาอีกคนไปนั่งลงตรงโต๊ะมุมห้อง "ทะเลาะอะไรกัน บอกได้ไหม"
"ไม่เชิงทะเลาะค่ะ เราพูดกันปกติ แค่ต้องจบค
