เหลี่ยมรักมาเฟีย (คอปเตอร์)

ตอนที่ 9 ภรรยามาเฟีย

วันต่อมา...

‘นายครับ นัดคุยงานบ่ายโมงนะครับ’ เสียงจากปลายสายที่เอ่ยบอกกับผู้เป็นนาย เพราะใกล้เวลามากแล้วแต่วินที่เอารถมารออยู่ด้านล่างคอนโดยังไม่เห็นนายตัวเองลงมา...

‘เลื่อนไปก่อน องศายังไม่ตื่น’

‘ครับ?’

‘เข้าใจอะไรยากตั้งแต่เมื่อไหร่วิน’

‘โอเคครับ ผมจัดการให้’ เพียงแค่นั้น คอปเตอร์ก็ปิดโทรศัพท์ไป ร่างแกร่งตอนนี้อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว มีเพียงองศาที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียง เขาไม่อยากปลุกเพราะเมื่อคืนมาทำต่อกันที่คอนโดหลายรอบ ไม่แปลกที่น้องจะเพลียจนหลับนานขนาดนี้ แต่ก็ไม่ได้อยากทิ้งน้องไว้ห้องคนเดียวแล้วออกไปคุยงาน

เซ็กส์ครั้งแรกที่ตื่นมาแล้วไม่เจออีกคนอยู่ด้วย คงจะทำให้องศาไม่ประทับใจเท่าไหร่นัก อีกอย่างเขาแค่กลัวว่าน้องจะหนีไปผับเพื่อนเขาอีก ถ้าแบบนั้นรอบนี้คงจะได้ฟาดให้จริงๆ ...

"อื้อ" เสียงหวานดังอืออาในลำคอ พลางบิดเร้าตัวไปมา ทำคนที่ยืนอยู่หน้ากระจก ใช้แป้งปิดรอยที่คออยู่ต้องรีบเดินไปหา... "คุณคอป" สายตาคู่สวยลืมตาขึ้นมาก็เจอเขายืนอยู่ข้างเตียง.. "แต่งตัวไปไหนคะ"

"คุยงาน"

"อ๋อค่ะ"

"หนูตื่นไหวหรือเปล่าหรือจะนอนต่อ"

"ทำไมคะ จะพาฉันไปด้วยเหรอ"

"ค่ะ นัดคุยงานที่ร้านอาหาร คุยเสร็จจะได้ทานข้าวกันที่นั่นต่อ"

"งั้นฉันรีบให้นะคะ คุณรอแปบนึงนะ" ว่าแล้วก็รีบหยัดตัวลุกออกจากเตียง กำลังจะเดินไปแต่โดนคนพี่รั้งเข้ามาหาตัวก่อน "คะ?"

"มอนิ่งคิสน่ะรู้จักไหม" เสียงเข้มเอ่ยจบก็โน้มหน้าลงกดจูบที่แก้มนิ่มทั้งสองข้าง ก่อนจะเลื่อนมากดจูบไปที่ปากบาง...การกระทำที่ยังทำคนสวยของเขาแก้มขึ้นสีได้ แม้เมื่อคืนจะโดนเขาจูบซ้ำๆ ไปเป็นร้อยๆ รอบ

"งั้นฉันไปอาบน้ำได้แล้วใช่ไหมคะ"

"ค่ะ ไม่ต้องรีบ ฉันรอได้" ใบหน้าสวยพยักหน้าให้ ก่อนจะแยกตัวเข้าห้องน้ำไป... ส่วนคอปเตอร์เองแยกตัวออกไปนั่งรอที่โซฟาห้องนั่งเล่น

ไม่ถึงชั่วโมงคนสวยของเขาก็เดินออกมา ก่อนจะพากันลงไป...

มาถึงร้านอาหาร คอปเตอร์ก็จูงมือน้องเข้าไปภายในร้านพร้อมๆ กัน...

"อ้าว องศา" ผู้หญิงในชุดเดรสผ้าซาตินวัยเดียวกันกับองศา เอ่ยทักพลางตรงเข้ามาหา..

"อ้าว ซีลินมาทานอาหารร้านนี้เหรอ" เมื่อคนข้างกายพูดตอบกลับไป คอปเตอร์ถึงเข้าใจได้ว่าน่าจะเป็นเพื่อนขององศาที่เข้ามาทักทาย

"งั้นฉันเข้าไปในร้านก่อน คุยกับเพื่อนเสร็จแล้ว หนูตามเข้าไปนะคะ" พูดจบ องศาถึงพยักหน้าให้ คอปเตอร์ถึงได้เดินแยกตัวเข้าไปภายในร้าน...

"ใครอะ เสี่ยที่เลี้ยงเธออยู่เหรอ" คำพูดของคนตรงหน้าที่พูดขึ้นมาพลางมองแผ่นหลังของคอปเตอร์ไปจนสุดสายตา "พาเธอมาทานข้าวร้านนี้ เขารู้หรือเปล่าว่ามันแพงหรือว่าเธอกวนเขามา" พูดถามพร้อมแสยะยิ้มให้กับเธอ

"เขามาคุยงาน แล้วซีลินล่ะ มากับเสี่ยเลี้ยงเหมือนกันเหรอ เสี่ยที่คนเขาพูดกันว่าซีลินไปเป็นเมียน้อยเขาอะนะ"

"ข่าวมันก็พูดไปเรื่อย คนเชื่อก็โง่ดีจัง"

"ไม่มีอะไรแล้วก็ขอตัว ถ้าจะพูดจาแบบนี้ ทีหลังอย่าทักจะดีกว่าเนอะ"

"เดี๋ยว เสี่ยฉันก็มาคุยงานเหมือนกันนะ เอ๊ะ ได้ข่าวว่าเสี่ยองศาก็ทำงานคาสิโนหนิ หรือจะมาคุยงานกับเสี่ยฉันหรือเปล่า ปกติก็เห็นมีคนชอบมาขอให้เสี่ยฉันไปลงทุนด้วยอยู่เรื่อย แต่ละคนแทบจะก้มกราบเลยล่ะ" คำพูดที่พูดออกมานิ่งๆ ด้วยรอยยิ้มแต่กลับดูไร้มารยาทไปซะหมด ทั้งที่เป็นคนที่มาเรียนแลกเปลี่ยนที่นี่พร้อมเธอแท้ๆ แต่ดันทำตัวให้เธอเกลียดซะได้...

องศาได้ยินแบบนั้นถึงยกยิ้มแบบพอไปทีให้ ก่อนจะเดินแยกตัวออกมาตัดรำคาญ แต่ก็ไม่วายซีลินยังจะเดินตามเธอเข้ามาอีก...

องศาเดินมาถึงด้านในร้าน คอปเตอร์ที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะก็ยกมือขึ้นเพื่อให้เธอเห็น ก่อนที่องศาจะเดินตรงเข้าไปหา

"จริงด้วยอะ มาคุยงานกับเสี่ยฉันจริงด้วย" ซีลินที่เห็นแบบนั้นก็รีบเดินนำองศาไปนั่งลงข้างๆ เสี่ยตัวเองที่โต๊ะ ตามด้วยองศาที่เดินตามเข้าไปนั่งลงข้างๆ คอปเตอร์ด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจมากนัก...

รู้งี้ไม่น่ามาเลยจริงๆ ทำวันดีๆ ของเธอให้น่าหงุดหงิดซะได้

"หนูซีลิน สวัสดีคุณคอปสิ ส่วนนี่..." เสี่ยตรงข้ามเอ่ยพูดพลางผายมือไปหาองศา

"น่าจะรู้จักกันอยู่แล้ว เห็นทักทายกันหน้าร้าน" คอปเตอร์พูดตอบ ก่อนจะหันมาหาคนข้างกาย..ถึงได้เห็นว่าองศาทำสีหน้าไม่ค่อยดีมากนัก "หนูเป็นอะไร ไม่ชอบร้านนี้เหรอ"

"ไม่ชอบคน" คำตอบสั้นๆ เพียงแค่นั้นก็ทำคอปเตอร์เข้าใจทันที..เพื่อนที่องศาเคยบอกว่าหาว่าเธอเอาตัวเข้าแลกเงินเรียนจนจบ น่าจะเป็นเพื่อนที่อยู่ตรงหน้านี่สินะ...

"ไม่คิดจะสวัสดีภรรยาคนเดียวของผมหน่อยเหรอครับ"

"ภรรยางั้นเหรอ เหอะ เมียน้อยเขาน่ะสิไม่ว่า"

"ซีลิน" เมื่อคอปเตอร์พูดไปแล้วซีลินยังพูดเสียมารยาทออกมา เสี่ยข้างกายถึงได้เอ่ยเรียกชื่อด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"จะให้ซีลินสวัสดีเขาเหรอคะ เขามาขอร้องให้เสี่ยลงทุนก็ต้องให้พวกเขาสวัสดีซีลินสิ ถ้าเขาไม่คิดจะสวัสดี เสี่ยก็ให้เขากลับไปเลย ไม่ต้องไปลงทุนด้วยหรอก" คำพูดของเด็กสาวตรงหน้าทำคอปเตอร์หันสายตาคมไปมองด้วยสายตาแน่นิ่ง ก่อนจะหันไปมองเสี่ยที่นัดมาคุยงานตรงหน้าต่อ

"ฉันไม่จำเป็นต้องไปขอร้องให้เสี่ยเธอมาลงทุนให้ฉันหรอก เสี่ยเธอต่างหากที่มาขอร้องให้ฉันไปลงทุนด้วย ถ้าแบบนั้นเธอคิดจะยกมือสวัสดีเมียฉันหรือยัง หรือจะให้ฉันปล่อยให้คาสิโนเสี่ยเธอเจ๊งๆ ไปดี เธอจะได้เลิกอวดเก่ง" คำพูดร่ายยาวที่พูดออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งกับน้ำเสียงดุจนองศาเองยังต้องหันมองด้วยสีหน้าแปลกใจ

ไม่เคยเห็นคุณคอปพูดจริงจังแบบนี้มาก่อนเลย...