ตาคมนั่งจ้องมองคนตัวเล็กที่กำลังทำความสะอาดอาวุธให้เขาอยู่ รอยยิ้มหล่อฉายชัดบนใบหน้า ความรักความหลงเพิ่มทวีคูณขึ้น
ให้เขาเลิกรักเธอเขาคงทำไม่ได้ ให้เขาหยุดรักเธอเขาก็ทำไม่ได้ที่ทำได้อย่างเดียวคือรักมากขึ้น รักไม่มีวันสิ้นสุดเท่านั้น
รางบางขยับไปนอนในอ้อมแขนแกร่งของคนพี่อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นที่นอนกอดเธออยู่ทุกคืน แขนเรียวกอดเอวสอบแน่น
“ รุ้งรักเฮียนะคะ ” ใบหน้าสวยเงยหน้าไปบอกเจ้าของอ้อมกอดอบอุ่น
ขวับ !
ตาคมตวัดสายตามามองคนตัวเล็กทันทีที่ได้ยิน แขนแกร่งกระชับกอดแน่นขึ้นจนใบหน้าสวยแทบจมเข้าไปในอกหูเล็กที่แนบอยู่กับอกแกร่งได้ยินเสียงหัวใจของคนพี่เต้นแรงราวกับกลองชุด
“ เฮีย ทำไมหัวใจเต้นแรงจังค่ะ ”
“ …… ” เงียบภูผาไม่ตอบไม่เอ่ยอะไรออกมาสักคำ เขาดีใจจนพูดไม่ออก คำว่า รัก ที่เขารอคอยวันนี้เขาได้ยินมันเต็ม 2 หู ที่ผ่านมามีแต่เขาที่บอกรักเธออยู่บ่อยๆ เขาอยากได้ยินเธอบอกรักเขาบ้าง
“ เฮีย
