แขนแกร่งกอดคนตัวเล็กแน่น กลิ่นหอมอ่อนๆของคนตัวเล็กมันปลุกความต้องการของภูผาขึ้นมาอีกครั้งแท่งร้อนที่มันเพิ่งสงบไปค่อยๆตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง ทอรุ้งที่นอนเนื้อแนบเนื้ออยู่รู้สึกได้ถึงบางอย่างที่มันขยายใหญ่ขึ้น….
“ เฮีย !! ” คนตัวเล็กเอ่ยเรียกเสียงหลงออกไป
“ เมียน่าเอาขนาดทีเดียวไม่พอครับ ”
พรึบ !!!
ร่างหนาขึ้นคร่อมคนตัวเล็กอีกครั้งริมฝีปากหยักกดจูบลากไล้ไปทั่วเรือนกายของคนใต้ร่าง ร่างหนาล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างแล้วดึงคนตัวเล็กขึ้นมา กระบอกตาสวยเบิกกว้างขึ้นทันทีกับความรวดเร็วที่เธอไม่ได้ตั้งตัว
” ขึ้นให้หน่อยนะคะ “ ภูผาเอ่ยบอกคนตัวเล็กออกไป ทอรุ้งผู้น้อยประสบการณ์ได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธ
” ไม่ค่ะ พอแล้วรุ้งเหนื่อย ”
“ เหนื่อยอะไรเฮียโยกอยู่คนเดียว ” คำพูดยียวนกับรอยยิ้มหยอกล้อมันทำให้ทอรุ้งอยากขวนหน้าหล่อๆนั่นให้แหกไปซะ
” เฮีย ! “ ทอรุ้งที่นึกหมั่นไส้ไอ้หน้าตากวนประสาทนั่นมือเรียวย
