Chapter 2
1396 Words
Akisha's pov
*A few days later*
Ilang araw na Ang lumipas at unti unti na ring nawala sa isip ko Ang alok na Yun.
*Ring*ring*ring*
"Hello?" Nakatingin ako sa tanawin Ng sagutin ko Ang phone ko.
"Hi sweetie" napatingin ako sa sa caller at si mama pala Ang tumawag.
"Mama, ikaw pala. Kamusta Kayo diyan ni papa?"
"Well Ito nag iimpake na kami. Pauwi na kami diyan Divine. Make sure malinis Ang bahay kundi, alam mo na" bigla akong natakot at nilingon ang paligid ko.
"Sh*t" I whispered
"What did you say honey?"
"Oh, n-nothing ma. Ingat Kayo sa biyahe. I love you bye!" Di ko na siya hinintay sumagot at inend na Ang tawag.
Dali Dali akong kumuha Ng mga cleaning materials at nag simulang mag linis. Ang hirap talaga pag naiwan ako dito sa bahay! Para tuloy dinaanan Ng bagyo Ang bahay namin! Saksakan Ng g**o!
*Few hours later*
Natapos nakong mag linis at Nakita Kong mag gagabi na. Diba dapat nandito na sila by now? Kinuha ko Ang phone ko sa Sala at dinial Ang number ni mama pero walang sumagot. Naka ilang tawag nako pati sa number ni papa pero parehas silang walang sagot. Nag simula nakong kabahan dahil baka may nangyaring masama sa kanila.
Natigil Lang ako sa pag iisip Ng biglang mag ring ang phone ko. Tinignan ko Ang caller at tumatawag sakin si tita (Kapatid ni mama) na kaaway ko Rin.
"H-hello? B-bakit po tita?" Nanginginig Kong tanong.
"Hayup Kang babae ka! Bat Wala ka dito sa ospital?! Ganyan na ba Hindi ka importante Ang kapatid ko sayo?!" Bigla akong nanigas sa sinabi Niya. Is she joking?!
"A-ano p-po?"
"Bingi kaba?! O sadyang Bobo ka Lang umintindi?!" Nilayo ko Ang phone sa tenga ko dahil mabibingi nako sa boses ni tita.
Inend Niya Ang tawag at may sinend siya na address. Agad akong nag bihis at pinuntahan Ang ospital na sinasabi Niya.
Pag karating ko dun ay agad ko siyang nakita na umiiyak habang nakatingin dun sa taong tinakpan Ng puting kumot. Nang Makita Niya ako ay agad na nag iba Ang ekspresiyon Ng mukha Niya. Napalunok ako dahil Ang talim Ng tingin Niya sakin. The end ko na ba?
Unti unti Niya Kong nilapitan at binigyan Ng malakas na sampal.
"Sana hindi ka na Lang mabuhay! Malas ka sa buhay Ng kapatid ko! Kayo Ng ama mo Ang malas sa buhay Niya!" Sigaw Niya habang dinuduro ako.
"Teka bat ko naging kasalanan?! Sino ba sating dalawa Ang nang agaw Ng kayamanan?!" Hindi ko napigilang sumigaw pero Sana pinigilan ko na Lang dahil kitang Kita ko sa Mata Niya na gusto na Niya akong patayin.
Si mama Kasi Isa siyang anak Ng business man. So meaning mayaman sila. Si papa Naman Hindi sila mayaman pero may kaya sila. Tutol sila Lolo at Lola sa relasyon Ng magulang ko hanggang sa dumating ako. Simula nun nag iba Ang trato nila Lolo kila mama. Naging mabait sila at naisipan ni Lolo na ako Ang mag mamana lahat Ng Ari Arian Niya kaya dun nag selos si tita. Panganay Kasi siya na anak nila Lolo at ayaw na ayaw Niya sa Bata kaya never siyang nag Asawa at gumawa Ng pamilya. Kaya nang mag kaanak sila mama tuwang tuwa Ang mga magulang Niya sa pagdating ko.
Kaya Yun na nga, nang mamatay si Lolo ay agad akong kinuha ni tita kila mama at pinagbantaan Niya Ang magulang ko na kapag Hindi daw nila binigay lahat Ng Mana ko mamamatay daw ako. Walang nagawa sila mama kundi ibigay lahat Ng pera namin. Binalik ako ni tita at umalis siya Ng bansa dahil Alam niyang pwede siyang makulong dito sa Pinas.
How do I know? Kasi meron akong Parang peklat sa may braso ko. Para siyang ginuhitan gamit Ang kutsilyo. Buti maliit Lang at Hindi halata. Tinanong ko sa kanila Kung bakit ako may ganito then they told me everything.
Lumapit ako sa bangkay nila mama at niyakap ko Ito habang naiyak.
"Ma, pa, bat niyo Naman ako iniwan? Diba Sabi ko mag iingat Kayo. Sana Naman nananaginip Lang ako" umiiyak Kong sambit habang nakayakap sa kanilang dalawa.
...
Nakauwi ako sa bahay at mugto Ang mata ko kakaiyak at pagod na pagod din ako. Matutulog na Sana ako pero may biglang kumatok sa pintuan.
"Tita anong ginagawa mo dito?!" Sigaw ko Ng biglang bumukas Ang pintuan.
"Shouldn't be I'm the one who's asking that?! This is my house!!"
"No this belongs to my parents!"
"Well sorry to say pero kasama Ito sa mga Mana mo. Kaya ako Ang legal na may Ari nito! You better pack your things and leave this place!" Binigyan Niya ako Ng masamang tingin habang nakangisi. Sasagot pa sana ako pero bigla Niya na Lang ako hinila palabas Ng bahay
"Bye, my niece" nakangiti niyang Saad at sinara Ang pinto.
"Tita buksan Moto!"
"Tita please Parang awa mo na! Wala akong ibang Alam na mapupuntahan!" Sigaw ko at nag simula nang tumulo Ang mga luha ko.
Naka ilang katok at sigaw nako pero Wala na talaga. Hindi na Niya ako pag bubuksan Ng pinto. Tuloy tuloy Ang tulo Ng mga luha ko kasabay bumuhos Ng malakas Ang Ulan. Napaka malas ko Naman ngayon! Nanginginig akong nag lakad at nag hanap Ng masisilungan hanggang sa may nahanap akong bus station kaya sumilong Muna ako at nanginginig na nag iisip Ng paraan Kung pano ko Ito malalampasan.
How can I survive?! Susuko na Sana ako Ng bigla Kong maalala Ang alok ni Mr. Ventura. I know it's late pero agad Kong dinial Ang number Niya. Sumagot ka please!
Zachary's pov
Nandito pa Rin ako sa opisina ko kahit Gabi na. Ganto kasi lagi Ang buhay ko halos maging tirahan ko na nga itong kompanya ko dahil madalang Lang ako umuwi. Bigla ko tuloy naalala Ang sinabi ni dad sakin.
*Flashback*
"You better stop working like crazy son! Halos Hindi mo na maalagaan Ang sarili mo dahil babad kana sa trabaho!" Suway sakin ni dad.
"Dad kaya ko Naman"
"Baka nakalimutan mo na Ang nakalagay sa naiwang testamento Ng Lolo mo?" Napatigil ako sa pag pirma Ng mga files at tinignan siya.
"He want you to get married before you turned 30 years old. If not, you will not inherit all of his money and properties" madiin niyang Saad.
*End of flashback*
Bigla Kong naisip Ang sinabi Niya. By next month I will be 30 years old and still! I can't find a wife! I can't loose anything! May pinag hirapan din ako dun!
*Ring*ring*ring*
Tinignan ko Ang caller pero unregistered number Lang kaya Hindi ko Ito sinagot at pinatay Lang.
*Ring*ring*ring*
Paulit ulit siyang tumatawag at paulit ulit ko Rin itong dine declined.
*Ring*ring*ring*
"Hello Sino ba toh?!" Galit Kong Saad.
"H-hello Mr. Ventura? P-pumapayag na po ako sa alok niyo" humihikbi niyang Saad.
Teka anong alok? Inalala ko Muna ang mga nangyari noon hanggang sa naalala ko yung isang babaeng inalok ko Ng isang bilyon para maging Asawa ko. Teka bakit bigla siyang pumayag? At tsaka is she crying? Naririnig ko Mula sa kabilang linya Ang pag iyak Niya kasabay ng buhos Ng Ulan.
"Text me your location susunduin Kita" inend ko na Ang call at agad akong naka receive Ng message.
Dali Dali Kong kinuha Ang susi Ng sasakyan at coat ko at lumabas Ng opisina. Pag Labas ko Ng kompanya ay Nakita ko na sobrang lakas Ng ulan. Dali Dali akong nag maneho papunta sa address na binigay Niya sakin at Maya Maya ay papalapit nako at nakita ko siya dun sa isang bus station nakaupo at parang nabasa siya Ng Ulan.
Agad akong lumabas Ng kotse dala Ang payong ko at nilapitan siya. Hindi Niya yata ako napansin dahil nakayuko Lang Ito.
Akisha's pov
May Naririnig akong mga yapak na papalapit sakin pero binalewala ko Lang ito dahil nilalamig nako. Nakita ko Naman siyang lumuhod at inangat Ang ulo ko.
"Why are you crying?" Hindi ko Alam pero bigla ko na Lang siyang niyakap.
"Payag nako Mr. Ventura. Payag nako sa alok mo" umiiyak Kong Saad.
"Shhh, hush now. Let's go home" tinulungan Niya akong tumayo at pinasuot Niya sakin Ang coat Niya at pinagbuksan Niya ko Ng pinto.
Habang seryoso siyang nag mamaneho ay di ko namalayan na nakatulog na pala ako.
To be continued
- Writer
