“น้ำค่อยๆ ลูบมันสิครับ มันไม่ดื้อ ไม่ซน และแสนรู้ น้ำปลุกให้มันตื่น แล้วมันก็จะทำให้น้ำหายกระหายโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาเครื่องดื่มในตู้เย็นเลย”
โรเบอร์โตค่อยๆ สอนภรรยาสาวให้ขยับมือนิ่มไปรอบแก่นกายชาย เธอกำรอบความเป็นชายแล้วเลื่อนมือสัมผัสตามที่เขาสอน
“อืม... แบบนั้นละครับ”
“อุ๊ย!” น้ำเหนืออุทานเมื่อความนิ่มถูกปลุกเร้าให้แข็งขันขึ้นในอุ้งมือ ความร้อนแผ่ซ่านไปทั่วผิวเนื้อที่เสียดสี
“น้ำ” โรเบอร์โตครางเสียงแหบห้าวสะท้าน
“ไม่เคยคิดว่าขนาดนี้มันจะเข้าไปในตัวน้ำได้”
น้ำเหนือถามเสียงพร่าไม่ต่างกัน แลบลิ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองด้วยความเผลอไผล แต่ช่างเป็นกิริยายั่วเย้าให้ชายหนุ่มอยากจับภรรยาฟัดให้หนำใจเสียตอนนี้
น้ำเหนืออยากมองให้ชัดแต่เพราะแสงสลัว เธอขัดใจเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเปิดไฟสว่างโร่ เธอยังรู้สึกอายอยู่ ไว้ให้คุ้นชินกว่านี้เธอจะมองเขาให้เต็มๆ ตา
โรเบอร์โตกำกับอย่างด
