เมื่อครู่ที่หลานชายบอกว่า ลูกในท้องของปลายฟ้าเป็นลูกของเขา แม่เลี้ยงเบญญาตกใจไม่น้อย แต่อัสนีก็บอกแค่นั้น ไม่ขยายความอะไรเพิ่มเติม ไม่ได้บอกว่าทั้งสองเคยคบหากันในสถานะไหน และรักกันตั้งแต่เมื่อไร เพราะแต่ไหนแต่ไรมา อัสนีหวงความโสดจะตาย แล้วอยู่ดี ๆ จะมีเมียแถมลูก แล้วเมียก็หนีมาโดยไม่ได้บอกกล่าวกัน แบบนี้มันก็น่าสงสัยอยู่
“คนงาน คนอาศัย คนรับใช้ จะเรียกอะไรก็ได้ ตามใจชอบ”
แม่เลี้ยงเบญญาถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ หันไปมองหน้าสามีขอความเห็น แต่พ่อเลี้ยงศุภโชคกลับทำหน้าระอาใจ เขาพยักพเยิดให้เมียจัดการได้ตามใจเลย อัสนีเป็นพวกหัวดื้อ หัวรั้น เอาแต่ใจมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว หลังจากพ่อกับแม่ของเขาเสียไปเมื่อสิบปีที่แล้ว เขาก็ต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง ต้องดูแลน้องสาวอายุน้อยกว่าห้าปี ต้องคุมคนหลายร้อยชีวิต ดูแลทั้งงานสัมปทานเหมืองแร่ และงานในไร่ จากหนุ่มน้อยในวันวาน เขาเติบใหญ่ และแข็งแกร่งขึ้นเรื่
