เอี๊ยด!
รถตู้ขับเข้ามาจอดที่จุดส่งผู้ป่วยอย่างรวดเร็ว ดินแดนอุ้มน้ำมนต์ไปวางบนเตียงบุรุษพยาบาลรีบเข็นร่างบางเข้าห้องฉุกเฉินไปด้วยความรวดเร็ว
“ ผมกลับนะครับ ” ติดแดนเอ่ยขึ้นตั้งท่าจะหันหลังกลับก็ต้องชะงัก..
“ แกต้องอยู่เฝ้าน้องจนกว่าน้องจะหาย ” เสียงเข้มของท่านธีระเอ่ยบอกลูกชายหัวดื้อดวงตาจ้องมองลูกชายอย่างเอาเรื่อง
“ พ่อ ! ครอบครัวเธอก็มีไหม พี่ชายเธอก็มี ผมไม่มีเวลามานั่งเฝ้ายัยนั่นหรอกครับ ” ดินแดนเอ่ยแย้งขึ้นทันที
“ แกต้องเฝ้า ถ้าแกกลับมีปัญหากับฉันแน่ไอ้ดิน ” ผู้เป็นพ่อชี้หน้าลูกชายอย่างเอาเรื่องก่อนจะเดินเข้าไปในอาคารของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ร่างหนาจำต้องเดินตามพ่อกับแม่เข้ามาอย่างไม่เต็มใจนักจนมาถึงบริเวณเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์
“ คุณดินแดน ! ” เสียงหญิงสาวเอ่ยเรียกดินแดนก่อนจะรีบวิ่งมาคล้องเข้าที่แขนแกร่งของดินแดนอย่างสนิทสนม ท่านธีระกับคุณหญิงกาญจนาหยุดฝีเท้าของตัวเองลงแล
