น้ำมนต์

1639 Words

~ ปัจจุบัน ~ ดินแดนเอาแต่นั่งกระดกดื่มน้ำสีอำพันไม่เอ่ยหรือพูดอะไรออกมาเลยแตกต่างจากเพื่อนทั้ง 3 ที่เอาแต่นัวเนียสาวสวยที่เรียกขึ้นมาบริการ “ อะไรของมึงวะ นั่งหน้าเครียดพากูหมดอารมณ์ไปด้วยเอาไหมผู้หญิงเดี๋ยวกูเรียกให้เผื่อจะช่วยแก้เครียดให้มึงได้ ” อเล็กซ์เอ่ยถามเพื่อนออกไป “ ไม่ ” ดินแดนที่วันนี้รู้สึกเบื่อไปซะทุกอย่างเอ่ยตอบเพื่อนแต่ทว่า…ในสมองก็เอาแต่นั่งคิดหาคำตอบเรื่องที่ได้ยินจากพ่อมาไม่หยุด “ มึงเคยเห็นหน้าว่าที่เจ้าสาวมึงไหมวะ ? ” ครามเอ่ยถามเพื่อนออกไปอย่างนึกสงสัย โดยที่บนตักแกร่งยังมีสาวสวยนั่งออดอ้อนอยู่ไม่ยอมหยุด “ ไม่เคย แม่เคยจะให้กูดูรูปแต่กูไม่ได้ดู ไม่อยากรู้ ” ดินแดนเอ่ยตอบ “ พี่ครามดื่มอีกนะคะพิงค์กี้ป้อน ” สาวสวยบนตักครามยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นมาป้อนเจ้าของตัก ครามก็ดื่มมันจนหมดแก้ว “ พี่ขอคุยกับเพื่อนก่อนนะครับ น้องพิ้งค์นั่งนิ่งๆไม่งั้นจะเจ็บตัวนะพี่บอกไว้ก่อน ” ครามเอ่ยบอกหญิงสาวออกไป “ อะไรวะ มึงต้องรู้สิวะว่าๆที่เจ้าสาวของมึงเป็นใครดูให้เห็นกับตาว่าหน้าตาเป็นยังไง เผื่อสวยนะมึง ” ครามเอ่ยบอกเพื่อน “ เออ ไอ้ครามมันพูดถูกระวังเถอะปากบอกไม่เอา ไม่เอา ถ้าเขาสวยขึ้นมามึงจะตกหลุมรักเขาไม่รู้ตัว ” ราชันย์ที่นั่งนัวอยู่กับสาวเอ่ยพูดขึ้น “ ไม่มีทาง ” ดินแดนเอ่ยตอบออกไปอย่างมั่นใจ “ เอาละครับทุกท่านผมขอแทรกความสนุกของทุกท่านสัก 3 นาทีเพื่อร้องเพลงอวยพรวันเกิดล่วงหน้าให้กับสาวสวยของเราในค่ำคืนนี้สักหน่อยนะครับ ” เสียงดีเจเอ่ยขึ้นจนได้ยินมาถึงชั้น 2 ของผับ ไม่นานเสียงเพลงก็ดังขึ้น… Happy birthday to you Happy birthday to you Happy birthday, happy birthday Happy birthday to you Happy birthday to you Happy birthday to you Happy birthday, happy birthday Happy birthday to you “ Happy Birthday คุณน้ำมนต์นะครับขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรง สวยอยู่แล้วก็ขอให้สวยขึ้น สวยขึ้นนะครับ “ เสียงดีเจหนุ่มที่ทำหน้าที่อยู่บนเวทีอวยพรให้กับลูกค้าด้วยร้อยยิ้ม ดินแดนที่นั่งดื่มอยู่ได้ยินพลันต้องหันไปมองยังด้านล่างของผับกระบอกตาคมเอาแต่นั่งมองสาวสวยที่ยืนอยู่ในวงล้อมของเพื่อน คิ้วคมขมวดเข้าหากันทันทีเมื่อได้ยินชื่อที่แสนจะคุ้นหู รวมทั้ง 3 หนุ่มก็ต้องหันไปมองยังด้านล่างด้วย เช่นกัน “ โห ใครวะ น่ารักชิบหาย ” ครามเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นน้ำมนต์ที่กำลังหลับตาขอพรก่อนเป่าเค้ก ดินแดนก็ยังนั่งนิ่งจ้องมองไปยังเจ้าของวันเกิดใจเอาแต่นึกว่าใช่น้ำมนต์คนเดียวกันรึป่าว “ น่ารักไปก็เท่านั้น มึงเห็นแฟนเขาไหมถือเค้กให้อยู่นั่น ” อเล็กซ์เอ่ยบอกครามออกไป มันทำให้ดินแดนเข้าใจไปด้วยว่าผู้ชายคนนั้นคงเป็นแฟนของเธอแน่นอน ~ ด้านล่างของผับ ~ “ ขอพรสิน้ำมนต์ ” มือหนาของณดลยืนถือเค้กก้อนสวยตรงหน้าน้ำมนต์พลางเอ่ยบอกเพื่อนออกไป “ ขอบคุณนะดล ขอบคุณทุกๆคนเลย ” สาวน้อยที่ในอีก 3 วันจะอายุครบ 25 ปีบริบูรณ์เอ่ยบอกเพื่อนด้วยรอยยิ้มพิมใจที่ใครเห็นก็ต้องหลงรัก บรรดาชายหนุ่มนักดื่มเอาแต่จ้องมองน้ำมนต์เป็นตาเดียวกันรวมทั้งอีก 4 คนที่นั่งอยู่บนชั้น 2 ของผับก็เอาแต่มองสาวน้อยด้านล่างไม่วางตา “ เย้ ! สุขสันต์วันเกิดจ๊ะเพื่อนรัก มีความสุขมากๆ สวยวันสวยคืน ฉันรักแกนะ ” แพรวาเอ่ยขึ้นอย่างดีใจเมื่อเพื่อนเป่าเค้กเสร็จ มือเรียวส่งกล่องของขวัญที่เตรียมมาให้เพื่อนในทันที ” ขอบคุณนะแพร น้ำมนต์ลุ้นจังอยากรู้ว่าปีนี้จะได้อะไรน๊า “ เรียวปากสวยเอ่ยบอกเพื่อนออกไป ทุกปีน้ำมนต์เอาแต่ลุ้นของขวัญวันเกิดจากเพื่อนปีนี้ก็เช่นกัน “ ฉันก็ดีใจด้วยนะน้ำมนต์ ” ลิลินเอ่ยบอกเพื่อนด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะส่งกล่องของขวัญให้เพื่อน “ อันนี้ของดล ดลขอให้น้ำมนต์มีความสุขมากๆนะครับอีกอย่างวันนี้น้ำมนต์น่ารักมาก ” ณดลเอ่ยบอกเพื่อนออกไป กระบอกตาคมเอาแต่มองใบหน้าสวยหวานไม่วางตา น้ำมนต์ พุทธิพงษ์สวัสดิ์ หรือ น้ำมนต์ อายุ 25 ปีสาวสวยที่กำลังเรียนปริญญาโท คณะบริหาร มหาลัยเอกชนชื่อดัง ลูกสาวของคุณธงชัยและคุณเดือนนักธุรกิจด้านการขนส่งที่ใหญ่ที่สุด มีพี่ชาย 1 คนชื่อธนากร หรือ กร น้ำมนต์เป็นลูกสาวที่เป็นที่รักของบ้านและเป็นน้องสาวที่ธนากรรักมากๆ วันนี้เพื่อนๆพาเธอมาฉลองวันเกิดล่วงหน้าเพราะในอีก 3 วัน จะเป็นวันครบรอบวันเกิดเธอจะต้องฉลองกับครอบครัวอย่างเช่นทุกๆปี “ มาดื่มฉลองให้กับน้ำมนต์และฉลองให้กับความเป็นเพื่อนของเรากันเถอะ ” แพรวาเอ่ยขึ้นมือเรียวถือแก้วเครื่องดื่มสีสันสวยงามส่งให้เพื่อน “ อืม มาสิมาดื่มกัน ” น้ำมนต์เอ่ยตอบก่อนจะยกแก้วขึ้นมาชนกับเพื่อนและกระดกดื่มน้ำสีฟ้านั้นเข้าปากไป แก้วแล้วแก้วเล่าที่ 3 สาวกระดกเข้าปากมีเพียงณดลที่เอาแต่มองร่างบางในชุดสายเดี่ยวสีขาวแสนน่ารักไม่วางตา “ ดล ดื่มสิเอาแต่นั่งมองเราอยู่ได้ ” น้ำมนต์หันไปบอกเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆด้วยรอยยิ้ม “ อะ อ๋อ…ได้สิ ” มือหนายกแก้มน้ำสีอำพันเข้าปากไปอย่างว่าง่าย สำหรับณดลน้ำมนต์ไม่ใช่แค่เพื่อนแต่สำหรับเขาเธอพิเศษกว่านั้น ~ เวลาผ่านไปจนดึก ~ “ แพรเราขอไปห้องน้ำก่อนนะ ” น้ำมนต์ที่นั่งดื่มอยู่นานเอ่ยบอกเพื่อนออกไป “ ให้ดลไปเป็นเพื่อนไหม ” ณดลเอ่ยถามออกไป “ ไม่เป็นไรดลดื่มไปเถอะห้องน้ำอยู่แค่นี้เองเราไปคนเดียวได้ ” ร่างบางลุกออกจากโต๊ะเดินผ่าฝูงชนตรงไปยังห้องน้ำ “ น้องครับ ดื่มกับพี่หน่อยไหม ” ชายหนุ่มที่กำลังดื่มอยู่เดินมาหาร่างเล็กก่อนจะส่งแก้วเครื่องดื่มให้อย่างมีมารยาท ” ไม่ค่ะ ขอตัวนะคะ “ น้ำมนต์รีบเอ่ยปฏิเสธและเดินตรงไปยังห้องน้ำทันที แม้เธอจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในเรื่องการดื่มแต่เธอก็รู้ดีว่าไม่ควรรับเครื่องดื่มจากคนแปลกหน้าในสถานที่แบบนี้ ” คนเยอะจัง “ เรียวปากสวยเอ่ยพึมพำคนเดียวเบาๆเมื่อห้องน้ำคนค่อนข้างเยอะ ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าด้านหลังก็มีห้องน้ำ เรียวขาสวยสาวเท้าเดินออกไปหลังผับเพื่อที่จะไปห้องน้ำด้านหลังที่ค่อนข้างมืดเลยไม่ค่อยมีใครมาใช้บริการมีเพียงพนักงานของร้านและลูกค้าที่อยากหนีความแออัดและความวุ่นวายด้านในผับเท่านั้นที่จะออกมาผ่อนคลายที่นี่ ” เห้อ ! ค่อยยังชั่วให้ยืนรอคิวฉี่ราดกันพอดี “ เรียวปากสวยเอ่ยพึมพำออกมาขณะที่ยืนล้างมืออยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ ” ดินแดน คืนนี้จะไม่เจอกันจริงๆเหรอ “ เชอรีนเอ่ยขึ้น ร่างบางยืนแนบชิดอยู่กับร่างหนาของดินแดนที่ยืนคุยไลน์อยู่กับผู้เป็นแม่ ” ไม่ บอกว่าไม่ก็คือไม่เชอรีน “ ดินแดนรีบเอ่ยปฏิเสธออกไปกระบอกตาคมเอาแต่มองรูปภาพที่ผู้เป็นแม่ส่งมาให้ ” แต่เชอคิดถึงคุณนะ “ เชอรีนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ” อย่าทำตัวน่ารำคาญ ฉันบอกว่าไม่ก็คือไม่แล้วไปให้พ้นๆ “ ดินแดนเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดก่อนจะออกปากไล่หญิงสาวเจ้าของผับให้ไปให้พ้นๆ น้ำมนต์ที่ยืนอยู่ในห้องน้ำได้ยินทุกอย่างที่ทั้งสองคุยกัน ร่างบางละความสนใจจากสิ่งที่ได้ยิน เรียวขาสวยสาวเท้าเดินออกมาหมายจะกลับไปที่โต๊ะ แต่แล้ว… ปัก! ร่างเล็กชนเข้ากับใครบางคนใบหน้านวลสวยชนเข้ากับอกแกร่งเขาอย่างจังจนน้ำมนต์ได้กลิ่นน้ำหอมของเขา ดินแดนเอาแต่ยืนมองคนตรงหน้าผ่านแสงไฟสลัวๆนิ่ง เธอคือเจ้าของงานวันเกิดเมื่อกี้ เธอคือคนที่แม่เขาส่งรูปมาให้จากคำขอของเขา และเธอคือว่าที่เจ้าสาวที่ เขาไม่ต้องการ ” ขะ ขอโทษนะคะ คุณเจ็บตรงไหนไหม “ น้ำมนต์เอ่ยถามคนตรงหน้าออกไปโดยที่เธอไม่ได้รู้จักเขาเลย ดินแดนเอาแต่ยืนเงียบไม่เอ่ย ไม่ตอบอะไรออกมา ดินแดนที่เดินออกมาจากมุมมืดจะกลับไปหาเพื่อนแต่อีกคนก็ดันมาชนเขาซะก่อน ในจังหวะนั้นเอง… ” น้ำมนต์ “ ณดลที่เห็นเพื่อนหายมานานก็นึกเป็นห่วงเลยเดินตามมา ” ดล “ ” มีอะไรรึป่าว “ ณดลเอ่ยถามเพื่อนออกไป ร่างหนาเดินมายืนข้างๆน้ำมนต์ด้วยความเป็นห่วง ” ไม่มีอะไร เราเดินชนเขานะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ” น้ำมนต์หันไปบอกเพื่อนก่อนจะเอ่ยขอโทษดินแดนขึ้นอีกครั้ง “ งั้นไปกัน ดลเห็นน้ำมนต์มานานเป็นห่วงเลยเดินออกมาตาม ” มือหนาจับไปที่มือเรียวของเพื่อนก่อนจะพาเดินผ่านดินแดนออกไป กระบอกตาคมเอาแต่มองตามทั้ง 2 นิ่งๆ ^^

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more