ดินแดนเดินไปนั่งลงบนโซฟามือหนายกขึ้นมาปัดๆภูมิที่เห็นก็รู้ได้ทันทีก่อนจะก้มหน้าให้ผู้เป็นนายและสาวเท้าเดินออกจากห้องไป
ดวงตาสีนิลคู่คมเอาแต่จ้องมองไปยังน้ำมนต์ที่นอนใบหน้าซีดเซียวอยู่บนเตียง สมองนึกไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เขาตั้งใจขืนใจน้ำมนต์เพราะความโมโหของเขาที่มีต่อหมอธันเลยไปลงที่น้ำมนต์ ใบหน้าหล่อเหลาสะบัดใบหน้าแรงๆเพื่อไล่ความคิดในสมองออกไป
เพล้ง !
กระทั่งผ่านไปราว 2 ชั่วโมงดวงตาคู่สวยค่อยลืมตาตื่นขึ้นมาในความมืดที่มีเพียงแสงสว่างจากหลอดไฟระเบียงสาดส่องเข้ามา ร่างบางหยัดกายขึ้นนั่งมือเรียวควานหาแก้วน้ำบนโต๊ะข้างเตียงจนมือไปโดนแก้วหล่นลงพื้นแตกกระจายไปทั่วบริเวณ
อ๊ะ!
ตุบ!
น้ำมนต์พยายามลงจากเตียงหวังจะเดินไปเปิดไฟโดยที่เธอไม่รู้เลยว่าในห้องมีใครอีกคนอยู่ด้วย แต่ทว่าความเจ็บปวดตรงใจกลางสาวแล่นปราดไปทั่วร่างสองขาเรียวล้มฟุบลงไปกับพื้นทันที
พรึบ!
ดินแดนที่เพิ่งหลับไปตื่นขึ้นเ
