“ ไอ้พวกเหี้ย กูไม่มีพวกมึงกูก็มีชีวิตอยู่ได้สักวันกูจะดีกว่าพวกมึงให้ได้ “
แม้จะรู้สึกเสียหน้าที่โดนทั้งณดลและแพรวาตัดความสัมพันธ์แต่เพราะมีความผยอง จองหองอยู่ในตัวทำให้ลลินเอ่ยด่าเพื่อนออกมาทำราวกับไม่รู้สึกรู้สึกรู้สาอะไร อีกทั้งความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสำหรับลลินไม่มีอยู่เลย ส่วนณดลเธอรู้ตัวเองมาตลอดว่าอีกฝ่ายไม่เคยรู้สึกอะไรกับเธอหลังๆมาแม้แต่หน้าณดลก็แทบไม่มองเธอเลย
- ช่วงเย็นของวัน -
ลลินถือเงิน 500 บาทเดินลงจากคอนโดเพื่อไปหาอะไรกินขาเรียวสาวเท้าเดินไปเรื่อยๆในย่านใจกลางเมืองที่มีทั้งสถานที่ท่องเที่ยว ผับบาร์ ร้านอาหารหรูๆมากมาย อีกทั้งยังมีรถเข็นขายอาหารจอดเรียงรายอยู่บนฟุตบาท
“ บะหมี่ต้มยำ 1 ถุงค่ะ ”
“ นั่งรอคิวสักครู่นะคะ ”
ลลินเดินไปนั่งยังเก้าอี้ที่ว่างปกติเธอจะไม่กินอะไรพวกนี้เลยลลินมักใช้ชีวิตหรูกินอยู่สุขสบายจากเงินที่แม่ส่งมาให้เธออยากมีชีวิตที่ดีถึงขนาดแย่งแฟนเพื
