“แล้ว…มันเกี่ยวกับฉันยังไงคะ” เมรีญาเอ่ยถามตรงๆ เพราะยังมองไม่เห็นถึงความเชื่อมโยงใดๆ กับเรื่องที่เธอติดหนี้เขาสักนิด
“ผมคิดวิธีที่จะให้คุณใช้หนี้ผมออกแล้ว แต่อยู่ที่ว่าคุณจะรับมันไหม” เวทัสพูดขึ้นพร้อมจ้องมองใบหน้างามอีกครั้ง
“ค่ะ บอกมาได้เลย ไม่ว่าจะทางไหน ยังไง ฉันก็ต้องใช้หนี้คุณให้หมดอยู่ดี” เธอไม่สนว่าวิธีของชายหนุ่มคืออะไร ขอแค่ไม่ทำผิดศีลธรรมก็พอใจแล้ว
“ผมจะให้คุณทำงานใช้หนี้ด้วยการมาเป็นประชาสัมพันธ์ให้กับโรงพยาบาลของผม คุณไม่ต้องใช้หนี้ผมเป็นตัวเงิน แต่ใช้ด้วยความสามารถก็แล้วกัน” ชายหนุ่มพูดเสร็จสรรพราวกับตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
“หมายความว่า...คุณจะให้ฉันมาทำงานกับคุณ แต่ว่าฉันเพิ่งทำงานที่โรงแรมได้ไม่นานเองนะคะ…”
“ก็เลือกเอา ถ้าคุณอยากใช้หนี้เป็นตัวเงิน คุณก็ต้องหาเงินมาใช้หนี้ผมให้ได้ภายในสี่เดือน เพราะผมชอบรับเงินก้อน จะมาทยอยใช้หนี้อะไรอย่างที่คุณว่า ผมไม่เอา แต่ถ้าคุณมาทำงา
