Chapter seventy MONICA’S POV’S Hindi talaga nila maiwasang maakit sa kagandahan ko napaphamak tuloy ako kasama ng mga kaibigan ko kapag lumalabas kami Ang alam ni mama nasa imperyo lang ako nagpaalam naman ako kay papa kaso wala naman syang pakealam sa akin kaya ayos lang kahit umalis ako ng ganitong oras Yun nga lang may mga lalake talaga na bastos lalo kapag nalasing Buti na lang at hindi ako lasing kagaya ng mga kasama ko at buti na lang may nagligtas sa amin mula sa dalawang manyakis na lalake na sumusunod sa amin kanina pa Ipapahuli ko n asana sya sa driver ko kaso may nauna na sa kanila Ang weird lang dahil hindi naman mukhang pulubi ang lalakeng tumulong sa akin pero kung makatitig at makahawak sa akin para bang may gusto syang ipahiwatig? Kinikilabutan tuloy ako sa kanya,