Chapter one hundred twelve
JAO’S POV’S
Hindi ko inasahan na may ganitong mangyayari, naipit kaming lahat sa ganitong sitwasyon mukhang pinagplanuhan nila ang pagdating namin dito
Napakarami na naming tauhan na dinala kaso nakikipaglaban sila sa labas hindi nila maaaring iwan ang labas dahil may mga sindikato ring naroon
Mas malala kapag nakapasok sila dito sa loob, ayos na tong sampong lalake na kaharap ko ngayon kayak o naman sila kalabanin hwag lang nila akong dayain
Kailangan kong iligtas ang mga tao na narito may mga babae pa kaming kasama kaya kailangan kong kumilos
Hindi naman maaaring wala akong gawin, ako ang magiging hari
Ayoko na wala akong silbi
Tinuruan ako ni mama makipaglaban at ngayon ko lang din masusubukan makipaglaban ng ganito kadami at ako lang mag isa
Kinakaba
