“คุณจะเล่นสงครามเย็นกับผมจริงๆ เหรอผึ้ง”
ทริสตันเอ่ยถามคนตัวเล็กที่ถูกเขาปลุกให้ตื่นขึ้นมาหลังจากที่เขาลงโทษเธอด้วยทัณฑ์ทรมานอันแสนรัญจวนใจอยู่หลายชั่วโมงจนกระทั่งเธอหลับไปในอ้อมกอดของเขา ชายหนุ่มจึงปล่อยให้คนตัวเล็กนอนไป ส่วนเขาลุกขึ้นมาช่วยทำความสะอาดเนื้อตัวของเธอเพื่อให้เธอหลับสบายมากขึ้น ตำหนิตัวเองในยามที่เห็นร่องรอยช้ำบนผิวเนื้อขาวๆ ที่เขาฝากรอยเอาไว้ด้วยความโมโหที่เธอหนีเขาไป จากนั้นจึงเป็นฝ่ายคลานขึ้นไปบนเตียงแล้วนอนกอดคนตัวเล็กจนกระทั่งหลับไป และก็เป็นเขาอีกนั่นแหละที่ตื่นขึ้นมาก่อน เห็นว่านี่เป็นเวลาเย็นมากแล้ว เพราะมัวแต่ทะเลาะกับหญิงสาว เขากับเธอจึงไม่มีใครได้กินมื้อเที่ยงสักคน ชายหนุ่มลุกจากเตียง คว้าเอาโทรศัพท์ที่ถูกโยนทิ้งไว้รอบๆ เตียงขึ้นมากดโทร.หาลูกน้องคนสนิทซึ่งคงเฝ้าอยู่ไม่ไกลจากบ้านนี้ให้อีกฝ่ายสั่งอาหารจากโรงแรมเดอมารีน่ามาเตรียมไว้ให้เขา จากนั้นทริสตันก็ปลุกมาธวีให
