ปณัยกรนั่งจ้องโทรศัพท์มือถืออยู่นานหลายนาทีเขากำลังตัดสินใจว่าเย็นนี้จะกลับไปทานอาหารค่ำกับสุพิชฌาย์เหมือนอย่างเคยหรือจะนั่งทำงานต่อที่นี่ ความคิดในหัวกำลังตีกัน ใจหนึ่งก็อยากกลับไปทานอาหารกับเธอเหมือนปกติแต่อีกใจหนึ่งก็กังวลถึงสิ่งที่สุพิชฌาย์พูดกับเขาเมื่อวาน
ชายหนุ่มยอมรับว่าช่วงนี้เขากับสุพิชฌาย์สนิทกันมากและเขาเองก็มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้กับเธอ แต่ก็ไม่รู้ว่าที่เป็นแบบนั้นเพราะมองเธอในฐานะเพื่อนบ้าน ลูกศิษย์หรือเป็นเพราะเขารู้สึกกับเธอมากกว่านั้น ปณัยกรอยากจะชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเองก่อนจะให้คำตอบกับเธอ
แต่มันก็มีอีกอย่างที่กวนใจเขาเมื่อนึกได้ว่าสุพิชฌาย์ไม่ใช่แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งเพราะเธอเป็นถึงลูกสาวเจ้าของมหาวิทยาลัยเอกชน มันต่างกับเขาลิบลับ ปณัยกรไม่ใช่คนมีชาติตระกูลที่ไหนเขาเติบโตมาจากครอบครัวธรรมดาบิดามารดาเสียชีวิตไปแล้ว
ตอนนี้ชายหนุ่มใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพตามลำพ
